Abstract:

Batılılaşma devri Türk edebiyatı, yeni edebî türlere sahne olurken şiir gibi köklü bir söz söyleme sanatının da tartışılmasına zemin hazırlar. Bu çerçevede şiir türünün biçimsel özellikleri ve konuları dönüşürken ayrıca şiirin diğer güzel sanatlar ile olan ilişkisi de zaman zaman gündeme gelir. Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı bu açıdan zengin bir evreyi teşkil eder. Dönemin tanınmış şairlerinden Bedri Rahmi Eyüboğlu (1913-1975), şairliğinin yanı sıra Türk resim tarihinde iz bırakmış güçlü bir figürdür. Eyüboğlu, her iki sanatla ilgilenip hem resimde hem de şiirde dikkate değer bir çizgi yakalamıştır. Şair Bedri Rahmi, Cumhuriyet devrinin ana eğilimlerinden birine tam anlamıyla dâhil olmayan özgün bir sanatkârdır. Onun şiirlerine halk kültürü ve doğal söyleyişlerin yanı sıra ressamlığından kaynaklanan birtakım hususiyetler de karakter kazandırmıştır. Şiirlerinde renklere geniş yer ayırması ve renk vurgularıyla alışılmadık söyleyişler meydana getirmesi de ressam duyarlılığını işaret eder. Dış dünyaya dair gözlemlerini şiirleştirirken âdeta sözlerle bir tablo çizer gibi hareket etmesi, bazen de ressamları ve resme ait unsurları anması; onun şiir söylerken resim sanatından etkilendiğini, âleme ressam gözüyle bakmaktan kendini alamadığını gösterir. Bu makalede, Bedri Rahmi'nin şiirlerinde resme ait unsurların kullanımı örneklendirilmiş; şairin ifade ve imaj yaratmada bu unsurlardan nasıl istifade ettiği gösterilmeye çalışılmıştır.

Keywords: