Abstract:

Taberi’nin ayetleri tefsir etmede ve kıraatleri değerlendirmede kullandığı materyallerden biri de kıraat içerikli rivayetlerdir. Abdullah b. Mesud’a ait kıraat rivayetleri bu bağlamda zikredilmeye değer gözükmektedir. Zira İbn Mesud nüzul dönemi ve sonrasında kıraat yönüyle öne çıkmış bir sahabidir. Aynı zamanda onun bazı kıraatleri tefsir içeriklidir. Tabiin dönemi müfessirlerden Abdullah b. Abbas’ın öğrencisi Mücahid b. Cebr’in İbn Mesud kıraatini kastederek, “İbn Abbas’a sormadan onun kıraatini bilseydim birçoğunu sormaya gerek duymazdım” demesi onun İbn Mesud kıraatini tefsir bağlamında değerlendirdiğini gösterir. Taberi de ayetlere ilişkin yaptığı anlamsal tespitlerde İbn Mesud kıraatine sıkça başvurur. İşte çalışmanın ilk kısmında İbn Mesud kıraatinin biçimsel yönü, Taberi’nin, kıraatler hakkında tespit ve değerlendirmelerde bulunurken onun kıraatini kullanışına değinilecektir. İkinci başlıkta ise İbn Mesud kıraatinin tefsirdeki yeri incelenecektir. Bu husus; İbn Mesud’un kendi kıraati üzerine yaptığı yorumları, İbn Abbas’ın tefsiriyle örtüşen kıraatleri, tabiin ve Taberi’nin onun kıraatini tefsirde kullanması alt başlıklarıyla ortaya konacaktır.

Keywords: