Görüntüleme
188
İndirme
66
Tabersî (ö. 548/1154), Şiî tefsir geleneğinde ikinci orta dönem veya birinci dirâyet dönemindeki müfessirlerden birisidir. Çeşitli ilim dallarında geniş ilme sahip olan Tabersî, müfessir, muhaddis ve fakih olarak anılmıştır. Birçok eser kaleme alan Tabersî’nin tefsir alanında yazmış olduğu teliflerinden biri Mecmeü’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’ân’dır. Bu kaynakta kıraatlere geniş bir şekilde yer veren müfessir, kıraatleri naklederken onların ihticâcında bazı deliller kullanmış ve kıraatlerin temellendirmesini bu çerçevede yapmıştır. İhticâc, kıraat farklılıklarının sahîhini zayıfından ayırarak sahîh kıraatleri tespit eden ve sahîh olarak kabul edilen bir vechi tercih etmede kıraatin isnâd, Mushaf hattı yanında diğer tüm naklî ve dilsel delillerle hüccetlendiren bir ilimdir. Tabersî, her sûrede âyetlerle ilgili öncelikle القراءة alt başlığı altında kıraatleri zikretmiş sonrasında ise الحجة ifadesiyle kıraatlerin hüccetini nakletmiştir. Bu şekilde müfessir, hemen hemen kıraatlerin zikredildiği her yerde dilsel ve nakli hüccetlerle onları delillendirmeye başvurmuştur. Nakli hüccetlerde isnad, Mushaf hattı, âyet, hadis, sahabe ve tabiûnun okuyuşlarını zikretmiştir. Dilsel hüccetlerde ise Arap şiiri, Arapça deyim, lehçe, sarf ve nahiv kurallarından faydalanmıştır. Bu çalışmada kıraatlerin ihticâcında kullanılan deliller Tabersî’nin Mecmeu’l-beyân adlı tefsiri örneğinde incelenmiştir. Özet: Şîanın önde gelen âlimlerinden biri olan Tabersî’nin (ö. 548/1154) tam adı Fadl b. Hasan b. Fadl et-Tabersî’dir. O, Taberistan’da bazı rivâyetlere göre ise Kaşan ve İsfahân bölgeleri arasında Tefrîş adı verilen bir köyde doğmuştur. Doğduğu yer olan Taberistan’a nisbetle Tabersî; başka bir görüşe göre ise doğduğu yer olan Kaşan ve İsfehân arasında Tefrîş adı verilen ve Arapça’ya Tabris diye geçen Tabres’e nisbetle Tabresî denilmiştir. Müfessir; Emînü’l-islâm, Emînü’d-din ve Umdetü’l-Müfessirin lakaplarıyla da tanınmıştır. Ayrıca Tabersî, öldüğü yere nisbetle Sebzvârî; defnedildiği yere nisbetle Meşhedî ve Tûsî nisbetleriyle de anılmıştır. Birçok alanda yetkin olan Tabersî, kaynaklarda müfessir, muhaddis ve fakih olarak nitelendirilmiştir. İslami ilimlerde birçok eser kaleme alan müfessirin tefsir alanında yazmış olduğu eserlerinden biri Mecmeu’l-beyân fî tefsîri’l-Kur’ân’dır. Müfessir, mukaddimesinde “Tibyân nurundan faydalandığım bir kılavuzdur, ben de onun izlediği yöntemi esas alarak konuları kaleme alıyorum” ifadesiyle bu tefsirini Tûsî’nin (ö. 460/1067) et-Tibyân adlı eserinden istifade ederek telif ettiğini belirtmiştir. Ayrıca müellif, bu eserini kendisinin de ifadesiyle bir hayli yaşlanıp saçları ağardıktan sonra bazı dostlarının teşviki ile ve kendisinin de bu alandaki eksikliği görmesiyle yazmaya başlamış ve bunun için çok çaba sarfetmiştir. Şiî tefsir tarihindeki birinci dirâyet döneminde yazılan bu tefsir, şiî müfessirlerin önceki dönemlerine göre daha mutedildir. Bunun en temel göstergesi, Kur’ân’ın tahrif edildiği iddiasının bu dönemde kesin bir ifadeyle kabul edilmemesidir. İkinci önemli gösterge ise hulefâ-i râşidinin ilk üçü ile sahabîlerin bazılarına hakaret, onur kırıcı ifadeler taşıyan nakillere itibar edilmemesidir. Üçüncü önemli gösterge ise âyetlerin çoğunun lügavi tahlil, Arapça deyim ve şiirle delillendirme, kıraat vecihleriyle alakalı açıklamaların Ehl-i Sünnet ekolüne mensub müfessirlerin görüşleriyle büyük ölçüde örtüşür biçimde tefsir edilmiş olmasıdır. Tabersî, sûre içinde alt başlıklarla hemen hemen her âyette kıraat alt başlığı altında kıraatleri zikretmiş sonrasında ise hüccetuhu ifadesiyle kıraatlerin hüccetini nakletmiştir. Bu şekilde müfessir hemen hemen kıraatlerin zikredildiği her yerde dilsel ve nakli hüccetlerle onların ihticâcında bazı deliller kullanmış ve kıraatlerin temellendirmesini bu çerçevede yapmıştır. İhticâc, kıraat farklılıklarının sahîhini zayıfından ayırarak sahîh kıraatleri tespit eden ve sahîh kategorisinde zikredilen bir vechi tercîhte kıraatin isnâd, Mushaf hattı ve diğer tüm naklî ve dilsel hüccetleriyle temellendiren bir ilimdir. İhiticâc olgusu ihticac bi’l-kırâât ve ihticac li’l-kırâât olmak üzere iki çeşittir. İhticâc li’l-kırâât bir okuyuş veçhinin tespit ve tercihinde isnad, Mushaf hattı, Arap dili, sarf -nahiv kaideleri, lehçe farklılıkları gibi dilsel hüccetler ile âyet, hadis, kıraat, Arap kelamı ve şiiri gibi nakli hüccetlerin kullanılmasıdır. İhticâc bi’l-kıraat ise kıraatlerin ilim dalının herhangi bir meselesi için delil olarak kullanılmasıdır. Tabersî, kıraat vecihlerinin sahihliğini ortaya koyan isnad ve resm-i Mushaf gibi tespiti hüccetlere de yer vermiştir. İsnad, kişinin kıraati kendisinden önce aldığı şahıslara nispet etmesidir. Bu nispet Hz. Peygamber’e kadar varmaktadır. İsnad zincirinde yer alan kişiler ise senedi oluşturmaktadır. Tabersî, kıraatin tespitinde sahih bir isnadın temel unsur olmasından hareketle mukaddimesinde şehirlerde meşhur olan kurrânın ve ravilerinin isimlerini verip Hz. Peygamber’e kadar varan isnad zincirlerini aktarmıştır. Tabersî’nin kıraatlerin tespiti hüccetinde kullanmış olduğu bir diğer unsur resm-i mushafdır. Müfessir, kıraatlerin hüccetini mushaf hattına uymak için, mushafta böyle yazıldı ifadelerini kullanarak Mushaf hattındaki yazılışları delil olarak kullanmıştır. Tabersî, kıraat vecihlerinin ihticâcıyla ilgili tercihi hüccetlere de yer vermiştir. Tercihi hüccetler, tespiti hüccetler vasıtasıyla sahihliği tespit edilen kıraatler arasında seçim yapmayı sağlayan delillerdir. Bu hüccetler tespiti hüccetlere dayalı ve müstakil olmak üzere iki kısma ayrılmaktadır. Müstakil hüccetler, tespit hüccetleriyle alakalı olmayıp kendi başlarına müstakil olarak iki sahih kıraatten birini tercih etmede kullanılan hüccet kategorilerini içermektedir. Bu kategoriler dilsel, nakli, akli ve özel hüccetler olmak üzere dört kısma ayrılmaktadır. Tabersî, tercihi hüccet kategorisinde nakli delillerden ayet ile ihticâcda bulunmuştur. Müfessir, kıraatlerin ihticâcında bu metoda geniş bir şekilde yer vermiştir. O, bazen âyetin siyak ve sibakından bazen de diğer âyetlerdeki kullanımlarından delil getirerek kıraatlerin temellendirmesini yapmıştır. Tabersî, tercihi hüccet kategorisinde nakli delillerden Hz. Peygamber’in sözleriyle de ihticâcda bulunmuştur. Bu metotta müfessir, kıraat vecihlerini naklettikten sonra Hz. Peygamber’in sözlerinden örnek vererek istidlâlde bulunmuştur. Tabersî, tercihi hüccet kategorisinde nakli delillerden kıraatlerle de ihticâc da bulunmuştur. Bu bağlamda müfessir, kıraatleri naklettikten sonra “وهو قراءة” ifadesiyle sahabe ve tabiûnun okuyuşlarını zikretmiştir. Ayrıca bu metodda müfessir bazen seb‘a ve aşere kurrasına nispet edilen okuyuşları bazen de şâz olarak nitelediği okuyuşları zikrettikten sonra sahabe ve tabiunun kıraatleriyle bu okuyuşların tevcihini yapmıştır. Tabersî, tercihi hüccet kategorisinde nakli delillerden Arap şiirlerinden ve Arapça deyimlerden de geniş bir şekilde faydalanmıştır. Kıraatlerin tevcihinde kullanılan delillerden bir diğeri ise dilsel hüccetlerdir. Kıraatler, Arapça olarak nazil olan Kur’an-ı Kerim’in lafzıyla alakalı olduğundan Arap dili ile irtibatlıdır. Tabersî, kıraat vecihlerinin tevcihinde Arap diline ait olan sarf ve nahiv kaideleri, lehçesel farklılıklar gibi unsurlardan geniş bir şekilde faydalanmıştır. Müfessir, kelimelerin manalarıyla beraber lafzi özelliklerine de vurgu yaparak, Arapça dilbilgisinden faydalanmış; kıraat vecihleriyle alakalı sarfî ve nahvî izahlarda bulunmuş ve bu vecihlerle ilgili dilsel kuralları açıklamıştır.
and the tabernacle. 548/1154) is one of the doctors in the second middle period or the first resurrection period in the Shiite interpretation tradition. There are many different kinds of knowledge, such as the knowledge, the knowledge, the knowledge, and the knowledge. There are many verses in the Qur’an that are written in the Qur’an, and many verses in the Qur’an that are written in the Qur’an. In this source, the inspector, who has placed a wide place on the crashes, used some evidence in their possession while transferring the crashes, and made the founding of the crashes in this framework. It is a knowledge that distinguishes the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness. In every verse of the Qur’an, the first verse of the Qur’an, the first verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an, the second verse of the Qur’an. In this way, the inspector called for evidence of them with language and transmitted cells almost everywhere the crashes were mentioned. In the Quran, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, and the Qur’an. The Arabic is the Arabic, the Arabic, the Arabic, the Arabic, the Arabic, the Arabic, the Arabic, and the Arabic. In this study, the evidence used in the prevention of crashes has been studied in the example of the interpretation of the Tabersî’s Mecmeu’l-beyân. He is one of the greatest men in the world, and one of the greatest men in the world. 548/1154) the full name is Fadl b. Hasan b. Fadl et-Tabersî. He was born in a village called Tefrîş between the Kaşan and the Isfahan regions, according to some rivers in Taberistan. The place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan; the place where he was born was compared to Taberistan. It is also known as the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, and the Qur’an. He is the one who died, and he is the one who died, and he is the one who died, and he is the one who died, and he is the one who died. In many areas, he has been described as the author, the author, the author, the author, and the author. There are many verses in the Qur’an that are written in the Qur’an, and many verses in the Qur’an are written in the Qur’an. He said, “I am a guideline, and I am a guideline, and I am a guideline, and I am a guideline, and I am a guideline.” 460/1067) stated that it was authorized by his work of the name et-Tibyân. He also began to write this work with his own expression a lot of ageing and broken hair with the encouragement of some of his friends and with his own lack in this field and made a lot of effort for it. In the first verse of the Qur’an, the first verse of the Qur’an was revealed, and the first verse of the Qur’an was revealed in the first verse of the Qur’an. The most basic indicator of this is that the claim that the Qur’an was destroyed in this period is not accepted with a clear expression. The second important indicator is that the first three of the Hulefa-i rashid and some of the Sahabîs are not recognized by the translations that carry insult, honour-breaking expressions. The third important indicator is that many of the verses are interpreted in a great deal in line with the opinions of the Ehl-i Sünnet counsel, the Arabic word and poetry, and the explanations related to the crater’s veids are interpreted in a great deal in line with the opinions of the inspectors. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: In this way, the inspector used some evidence in their possession with linguistic and transmitted cells almost everywhere where the cracks were mentioned and made the founding of the cracks in this framework. It is a knowledge that distinguishes the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness and the truth from the weakness. There are two kinds of clothing: clothing and clothing, and clothing. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). In this case, it is necessary to make sure that the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge. It is the way that the people of the world are able to see the truth, the truth, the truth, the truth, the truth, the truth, and the truth. He is the one who has given him before him, and the one who has given him before him. This is the Hz. It arrives to the Prophet. Those who are in the chain are the ones who are in the chain. The name of the city is the name of the city, the name of the city is the name of the city, the name of the city is the name of the city, the name of the city is the name of the city. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) was the Prophet (peace be upon him). The other element that the Tabersî used in the detection of the cracks is the image-i. The inspector used the writings on the Mushaf line as evidence, using the expressions that were written in the Mushaf line, to follow the hole of the crashes to the mushaf line. He has also made a place for the worshippers of the worshippers. Preferred cells are evidence that allows you to choose between cells that are identified through detection cells. These cells are divided into two sections, based on cells and seamless. Specific cells include the cells that are not related to the detection cells and are used to prefer one of the two real cells on their own. These categories are divided into four sections: linguistic, transmitted, intellectual and special cells. He is the one who gives the best signs of the Qur’an, and the best signs of the Qur’an. In this way, the author has made a great deal of use of this method. He has sometimes made the basics of the signs and the signs of the signs and the signs of the signs and the signs of the signs and the signs of the signs and the signs of the signs. Preferred in the category of transmitted evidence Hz. And the word of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). In this way, the inspector, after shifting the wheels of the wheels. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said the words of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). They are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones. In this context, the inspector, after translating the crashes, said "oho قراءة" with the words of Sahabe and Nature. In addition, in this method, the professor has sometimes referred to the readings that are relating to the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah and the Sabbah. In the Arabic language, the Arabic is the Arabic, and the Arabic is the Arabic, and the Arabic is the Arabic. One of the evidence used in the tribe is the language cells. The Qur’an is the Arabic language, and the Arabic is the Arabic language, and the Arabic is the Arabic language. The Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic, the Arabic and the Arabic. In the words of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him).
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
