Nesiller arası kültürel aktarımın sağlanmasında etkin rolü olan geleneksel çocuk oyunları, çocuklarla iletişim kurmanın doğal ve kolay yoludur. Oyun aracılığıyla çocuklar sosyal iletişim kurmayı, paylaşmayı, yardımlaşmayı, işbirliği yapmayı, sorumluluk almayı, kurallara uymayı, başkalarının hakkına saygı duymayı ve kendi hakkını gözetmeyi öğrenir. Büyük kentlerde nüfusun hızla artması, çarpık ve düzensiz kentleşme ve buna paralel olarak da kent içindeki açık ve yeşil alanların gittikçe azalması nedeniyle çocuklar dış mekânlarda kendilerine oyun ortamı bulamamaktadır. Bunun yanı sıra kent hayatında çocukların temiz havada oyun oynayabilecekleri güvenli bir ortamın bulunması pek mümkün olmamaktadır. Yazıda, Adana ili Pozantı ilçesinde oynanan geleneksel çocuk oyunları üzerinde durulmuştur. Alan araştırmasına dayanan çalışmanın verileri katılımlı gözlem ve derinlemesine görüşme yöntemleriyle elde edilmiştir. Tespit edilmiş oyunlardan on beş tanesi seçilerek kendi içinde sınıflandırılmıştır. Söz konusu oyunların adları, içeriği, oynanış biçimi, nerede, ne zaman ve kaç kişiyle oynandığına dair bilgiler verilerek çocuk gelişimi üzerindeki etkisinden bahsedilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, Pozantı’da, geçmişe kıyasla daha az olmakla birlikte, çocukların hâlâ sokakta geleneksel çocuk oyunları oynadıkları belirlenmiştir. Çocuklara kendini ifade edebilme ve yeteneklerini geliştirebilme imkânı sağlayan oyunların, fiziksel, zihinsel, dil, motor, sosyal, duygusal gelişim alanlarını destekleyici rolü olduğu görülmüştür.
Traditional children’s games, which play an effective role in providing intercultural communication, are a natural and easy way to communicate with children. Through the game, children learn to communicate, share, help, cooperate, take responsibility, follow the rules, respect the rights of others and observe their own rights. As a result of the rapid growth of the population in large cities, the broken and irregular urbanization and the increasing decline of open and green spaces in the city, children can’t find the play environment for themselves in the outskirts. In addition, it is not possible to find a safe environment where children can play in a clean air. In the text, it focuses on the traditional children's games played in Adana or Pozantı district. The data of the study based on field research were obtained through participatory observation and deep-interview methods. Five-five of these games have been selected and classified within themselves. The names, content, gameplay, where, when and how many people are playing, and the impact on the child's development. As a result of the assessments made, in Pozantı, although less compared to the past, it has been determined that children still play traditional children’s games on the street. Games that enable children to express themselves and develop their abilities have been shown to play a supporting role in the fields of physical, mental, language, motor, social, and emotional development.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|