Ahmet Mithat Efendi, Türk edebiyatında “hâce-i evvel” olarak anılan, sürgün edildiği Rodos’ta çocuklar için okul açan, darülfünun, darülmuallimat ve darüşşafakada öğretmenlik yapan ve romanlarıyla halkı eğitmek isteyen bir edebiyatçıdır. Bu yazıda, Ahmet Mithat Efendi’nin Çingene adlı romanı somutunda, bir yazar olarak nasıl bir öğretmen olduğu sorusuna yanıt aranmıştır. Bu soruyu cevaplayabilmek için de Eleştirel Pedagoji’den faydalanılmıştır. Çingeneler, ezilenlerden içinde yer aldıklarından özellikle Paulo Freire’nin Ezilenlerin Pedagojisi adlı kitabı temel alınmıştır. Çingene romanı “insandışılaştırma”, “ikiye bölünmüşlük”, “kural belirleme”, “var olmak” ve “yaşamak” kavramları çerçevesinde değerlendirilmiştir. Yazar, romanında Çingenelerin de diğer insanlar gibi eğitilebileceğini kanıtlamak ister. Romanda iki ana kişi vardır: Şems Hikmet ve Ziba. Yazar, Şems Hikmet aracılığıyla Çingene kızı Ziba’yı eğitir. Ancak, ataerkil otoriter bir eğitim anlayışıyla terbiye edilen Çingene kızı bilinçlenme yaşayamaz. Kendine ve kültürüne yabancılaşır. Görünüşte sınıf atlayan Çingene, gerçekte taklitçi bir köleye dönüşür. Kısacası Ahmet Mithat Efendi, yazar olarak babacan, ancak otoriter bir öğretmendir. Çingene’nin bireysel gelişimine izin vermez.
Ahmet Mithat Efendi is a literary writer who is referred to as "hâce-i prevel" in Turkish literature, who opens a school for children in Rodos where he was deported, teaches in Darülfün, Darülmuallimat and Darüşşafaka and wants to educate the people with his novels. In this article, in the literary novel of Ahmet Mithat Efendi, Chingene, the question of how he is a teacher as a writer is sought to be answered. He also used critical pedagogics to answer this question. Since the Ginsengs were among the oppressed, it was
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|