Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
  Atıf Sayısı 3
 Görüntüleme 120
 İndirme 20
Video Sanatının Düşünce Sinemasına Etkisi
2019
Dergi:  
SineFilozofi
Yazar:  
Özet:

Video sanatı; 1960'lı yılların başında, bir grup sanatçının (Yeni Gerçekçiler ve Fluxus kümelenmeleri) iktidarın egemen gücünün görüntüsü ve sesi olan televizyona[1] karşı “video imajını” itiraz-muhalefet-isyan aracı olarak kullanmaya başlamaları ile doğar. Videoyu bir sanat nesnesi olarak fotoğraf, sinema ve televizyonun 'melez çocuğu' olarak tanımlamak mümkündür. Video sanatında, sanatçı izleyiciyi (deneyimleyiciyi) sanat sürecinin içine başat bir aktör olarak davet eder. Deneyimleyici çalışmanın içinde aktif rol aldığının çoğu zaman farkındadır. Video sanatı ancak deneyimleyicinin fail konumu ile tamamlanır. Video sanatında deneyimleyici, seyretme (pasif ve hülyalı bir röntgenleme deneyimi) eylemini terk edip; düşüncesi, yorumu ve bedeni ile sanat sürecinin yaratıcı ortağı haline gelir. Düşünce sineması da büyülü-hülyalı seyir deneyimi sunan ve izleyiciyi özellikle pasif bir tüketiciye indirgeyen ana akım (ticari) sinemaya karşı (muhalif) pozisyon alır.  Düşünce sineması kümelenmesi içinde tanımlanan filmler de seyirciden video sanatındakine benzer bir pedagoji talep ederler. Seyircilerin film deneyimi sırasında (ve sonrasında) aktif olarak düşünmesi ve sorgulaması amaçlanır. Bu makalede video sanatının seyredeni deneyimleyiciye dönüştürmesinin (günümüz) düşünce sinemasının seyirci ile kurduğu ilişkiye olan etkisi tartışılacaktır. [1] Televizyon iktidarın, egemen gücün görüntüsü ve sesi yani merkez propaganda aracı haline gelir. Televizyonu bir güç olarak elinde tutan iktidara gelir ya da iktidarını kalıcı kılar. Bu ilişki ticari, politik ve estetik kulvarları olan bir ilişkidir (Bozkurt, 2005: 80).    

Anahtar Kelimeler:

The Effect Of Video Art On Thinking Cinema
2019
Dergi:  
SineFilozofi
Yazar:  
Özet:

Video art was born at the beginning of the 1960s, when a group of artists (New Realists and Fluxus collections) began to use the "video image" against television, which is the image and voice of the dominant power, as an instrument of opposition-opposition-insurrection. It is possible to describe the video as an art object as the 'male boy' of photography, cinema and television. In video art, the artist invites the audience (experienced) as a leading actor into the art process. He often realizes that he plays an active role in the experimental work. Video art is completed only with the fail position of the experienced. Experiential in video art, he leaves the viewing (a passive and foolish X-ray experience) action and becomes the creative partner of his thought, interpretation and body and the art process. The thought cinema also takes a position against the mainstream (commercial) cinema (muhalif) which offers a magical-hulial travel experience and is a passive consumer that lowers the audience.  The films defined in the thought cinema assembly also demand from the audience a similar education as in the video art. It is intended for the audience to actively think and question during (and after) film experience. In this article, we will discuss the impact of video art transforming the audience into an experienced (today) on the relationship that the thought cinema establishes with the audience. Television becomes the image and voice of power, the dominant power, the central propaganda tool. Television comes to the power which holds it in its hands as a power, or makes it permanent. This relationship is a relationship with commercial, political and aesthetic curves (Bozkurt, 2005: 80).

Anahtar Kelimeler:

Atıf Yapanlar
Dikkat!
Yayınların atıflarını görmek için Sobiad'a Üye Bir Üniversite Ağından erişim sağlamalısınız. Kurumuzun Sobiad'a üye olması için Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı ile iletişim kurabilirsiniz.
Kampüs Dışı Erişim
Eğer Sobiad Abonesi bir kuruma bağlıysanız kurum dışı erişim için Giriş Yap Panelini kullanabilirsiniz. Kurumsal E-Mail adresiniz ile kolayca üye olup giriş yapabilirsiniz.
Benzer Makaleler
SineFilozofi

Alan :   Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 333
Atıf : 461
© 2015-2024 Sobiad Atıf Dizini