Abstract:

Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi eğitmenlerinin Türkçe öğretim yöntemiyle ilgili görüşlerinin ele alındığı bu araştırmada amaç, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi eğitmenlerinin Türkçe öğretim yöntemi hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Araştırma, nitel araştırma deseni olan fenomenolojik/ olgubilim desenine dayanmaktadır. Bu desen bağlamında araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden “yarı yapılandırılmış görüşme ve yarı-yapılandırılmış gözlem” tekniği kullanılmıştır. Görüşmede ilk etapta altı soru sorulmuş daha sonra görüşme esnasında açıklamalara bağlı olarak yeni sorular sorulmuştur. Araştırmanın evreni yabancı dil olarak Türkçe eğitmenleriyken örneklemi ise Harran Üniversitesi TÖMER’de yabancılara Türkçe öğretimi dersi veren 4 eğitmendir. Araştırma olgubilim özelliği taşıdığından 4 eğitmenin görüşüyle sınırlıdır. Bu eğitmenlerin 2’si kadın; 2’si erkektir. Araştırmanın örneklemi kolay erişme olarak kolay ulaşılabilir durum örneklemiyken araştırmanın amacı açısından örneklem ise uygun durum çalışma grubudur. Görüşülenler; GR-1, GR-2, GR-3, GR-4; gözlemlenenler GZ-1, GZ-2, GZ-3 ve GZ-4 ile kodlanmıştır. Görüşmecilerle yapılan görüşmelerin ses kaydı ve gözlem kaydından elde edilen veriler analiz edilerek ortak temalar çıkarılmıştır. Bu temalar maddeler hâlinde açıklanmıştır.Araştırmanın sonucunda, eğitmenler yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin ana dili olarak edinilen Türkçe öğretiminden farklı olduğunu ifade etmişler. Ancak gözlem sonucunda yabancı dil olarak öğretilen Türkçe derslerinin ana dili olarak verilen Türkçe dersleri gibi işlendiği görülmüştür. Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrencilerin en çok zorlandığı becerilerin dilbilgisi ve yazma becerisi olduğu sonucuna varılmıştır. Eğitmenler bu durumun, Türkçenin farklı bir dil ailesine mensup olmasından kaynaklandığını belirtmişlerdir.

Keywords: