Özet:

İnsan sahip olduğu özellikler nedeniyle hayatı bütünsel olarak yaşayan bir varlıktır. Üstlendiği roller ve statüler arasında karşılıklı bir bağımlılık ve etkileşim söz konusudur. Dolayısıyla klasik yönetim anlayışında kabul gören iş yaşamı ile özel yaşamın birbirinden ayrı tutulması mantığı günümüzde geçerliliğini yitirmiş ve artık iş yaşamı ve özel yaşam bir arada değerlendirilen bir konu haline gelmiştir. İş ve yaşam arasındaki böylesi bir iç içe geçmişlik, “mesleki stresin tükenmişlik, iş tatmini ve yaşam tatmini üzerinde ne gibi etkileri bulunmaktadır”, “tükenmişlik düzeyi iş ve yaşam tatminini nasıl etkilemektedir” ve “iş tatmini ve yaşam tatmini arasında bir ilişki var mıdır” gibi bir takım soruları akla getirmektedir. Konu özelinde yapılan çok sayıda uygulamalı çalışma, aşırı mesleki stresin çalışanda tükenmişlik duygusunun oluşumuna neden olduğunu, tükenmişliğinde iş ve yaşam tatminini olumsuz yönde etkilediğini ortaya koymuştur. Dolayısıyla yöneticilerin, örgüt başarısında belirleyici rol oynayan çalışanların performanslarını maksimum noktaya çekebilmek için iş ortamındaki stres kaynaklarını kabul edilebilir sınırlar içerisinde tutmak gerektiğini, iş tatmini ile yaşam tatmini arasında bir etkileşim olduğunu ve bu anlamda yönetim işinin örgütsel ortamla sınırlı olmaması gerektiğini göz ardı etmemeleri gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: