Atıf Sayısı
7
Görüntüleme
119
İndirme
49
Giriş: Kronolojik yaş toplumsal yaşam içinde önemli bir statü belirleyicisidir. Ancak hızlı gelişmelerin paralelinde ileri yaşlarda olan birey sayısının toplum içinde giderek artış göstermesi ve yaşam tarzlarının da değişime uğraması aile ve toplum içerisinde yaşlıların farklı sorunlarla yüzleşmesine neden olmaktadır. Bu çerçevede kronolojik yaşa bakış açısı değişerek toplumdaki diğer yaş grupları arasında yaşlı ayrımcılığı şeklinde ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle bu çalışmada Türkiye’nin farklı illerinde üniversite öğrenimi gören bireylerin yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Amaç: Farklı alanlarda öğrenim gören üniversite öğrencilerinin yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarını araştırmak ve diğer değişkenlerle ilişkisini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma, tanımlayıcı, kesitsel bir çalışmadır. Örneklem Ankara, Antalya, Denizli, Erzurum, Isparta, İstanbul, Karabük, Kırıkkale, Siirt ve Sivas’ta farklı alanlarda öğrenim gören 1320 üniversite öğrencisini kapsamaktadır. İstatistiksel analizlerde parametrik olmayan ve parametrik olan testler kullanılmıştır. Bulgular: Farklı üniversitelerde öğrenimleri devam eden ve araştırmaya gönüllü olarak katılan öğrencilerin %18.6’sı yaşlılarla “aynı mahallede” %17.7’si “aynı yerleşim yerinde/kentte” yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Yaşlı bireylerle aynı evde yaşadıklarını belirten öğrencilerin (n=209, % 15.8) %58.9’u anneanne veya babaanne ile birlikte yaşamaktadır. Öğrencilerin %47.5’i yaşlı bireyle olan ilişkilerinin “iyi”, %46.5’i ise “çok iyi” olduğunu ifade etmiştir. Ailedeki yaşlılarla “haftada bir veya 15 günde bir” görüştüklerini belirten öğrencilerin oranı ilk sırada yer almaktadır (%31.2). Öğrenciler arasında yaşlıların kendi evlerinde yaşamaları gerektiğini düşünenler (%58.9) ile yaşlıların bakıma ihtiyaç duyması halinde “çocuklarının evinde bakılması” gerektiğini düşünenler (%57.3) ilk sırada yer almaktadır. Yaşlı Ayrımcılığı Tutum ölçeğinin “yaşlıların yaşamını sınırlandırma”, “yaşlılara yönelik olumlu ayrımcılık”, “yaşlılara yönelik olumsuz ayrımcılık” alt boyutları ve ölçeğin geneli ile bağımsız değişkenler (eğitim alanı grubu, cinsiyet, halen yaşanılan yer, eğitim alanının yaşlılıkla ilgili olma durumu, kendilerini nitelendirme şekilleri ve yaşlı bireyle olan ilişkiler) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar elde edilmiştir (p<0.05). Sonuç: Üniversite öğrenimleri devam eden öğrencilerin yaşlılara yönelik ayrımcılık tutumları yaşam tarzları, yaşadıkları toplumun normları ve yaşlılarla olan ilişkilerinden etkilenmektedir.
Introduction: Chronological age is a determiner of an important status in social life. However, in parallel with the rapid developments, the increasing number of older individuals in society and the change in their way of life causes older people to face different problems within the family and society. In this framework, the chronological age perspective changes, and it occurs in the form of age discrimination between other age groups in society. Therefore, this study aims to study the attitudes of individuals who see university studies in different provinces of Turkey towards elderly and elderly discrimination. Purpose: It is intended to investigate the attitudes of university students studying in different fields towards age discrimination and to determine their relationship with other variables. Method: This study is a defining, cutting-edge study. The example covers 1320 university students studying in different fields in Ankara, Antalya, Denizli, Erzurum, Isparta, Istanbul, Karabük, Kırıkkale, Siirt and Sivas. In statistical analyses, non-parametric and parametric tests were used. Results: 18.6% of students who continue their studies at different universities and participate voluntarily in the research stated that they lived "in the same neighborhood" and 17.7% said they lived "in the same settlement/city". Students who indicate that they live in the same home with elderly individuals (n=209, 15.8%) are 58. He lives with his grandmother or grandmother. 47.5 percent of students said their relationships with the elderly were “good” and 46.5 percent said they were “very good”. The ratio of students who say they talk to the elderly in the family "one or 15 days a week" is ranked first (31.2%). Among the students are those who think the elderly should live in their own homes (58.9%) and those who think the elderly should "care their children at home" (57.3%) if they need care. It has been achieved statistically significant differences between the subdimensions of the attitude scale "restriction of the life of the elderly", "positive discrimination against the elderly", "negative discrimination against the elderly" and the overall and independent variables of the scale (education area group, gender, where it is still lived, the status of the education area related to age, the ways of self-releasing and the relations with the elderly individual) (p<0.05). The conclusion: The discriminatory attitudes of students who continue university studies towards the elderly are influenced by their lifestyle, the norms of society in which they live and their relations with the elderly.
Alan : Eğitim Bilimleri; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sağlık Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
