Özet:

Çocuklara yönelik yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (ÇYDTÖ) alanında yürütülen çalışmaların artması ve gelişmesi son on yılda yaşanan siyasi ve kültürel olayların sonucunda gerçekleşmiştir. 2011 yılında başlayan Suriye Savaşı sonrasında yaşanan gelişmelerin sonucunda ÇYDTÖ alanında çalışmalar yapmak bir zorunluluk hâline gelmiştir. Ülkemizde Türkçe öğrenen çocuk sayısının olağanın üstünde bir seyirle artması, ÇYDTÖ alanındaki mevcut öğretim programı ve öğretim kaynaklarının yetersiz kalmasına neden olmuştur. Bu çalışmanın amacı, 7-11 yaş arasındaki çocuklara yönelik yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında karşılaşılan öğretim ve programa ilişkin problem ve ihtiyaçları ortaya koymaktır. Olgubilim deseninde nitel bir araştırma olan ihtiyaç analizi çalışmasında paydaşlar ile görüşmeler yapılmış ve öğretmenlerin paylaşımlarının olduğu sosyal medya analizleri yapılmıştır. Katılımcılar ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmada çocuklara Türkçe öğreten on altı Türkçe öğretmeni, üç öğretim elemanı, üç öğrenci velisi ve üç sivil toplum kuruluşu (STK) temsilcisiyle görüşmeler yapılmıştır. Yabancılara Türkçe öğretimi ile ilgili kurulmuş olan sosyal medyadaki paylaşımlar da analiz edilmiştir. Veri analizinin sonucunda elde edilen bulgular; ÇYDTÖ’nde programın yetersizliğinden, materyallerin olmamasına, sınıf mevcudunun kalabalıklığından, çocukların kültürel özelliklerine kadar çeşitli sorunların yaşandığını ortaya koymuştur.  Öğretim programı, öğretim materyali ve akademik kaynak yetersizliğinin alandaki en yaygın sıkıntı olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra öğretmenlerin üniversite eğitimleri ve akademik bakımdan hazırbulunuşluklarının düşük olması, öğretmenlerin gelişimini desteklemesi amaçlanan sertifika programlarının ve hizmet içi eğitimlerin uygulama eksikliği, öğrenci gruplarının dil düzeyleri bakımından heterojen oluşu ve sınıfların fiziksel sınırlılıkları öne çıkan diğer sıkıntılar olarak saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler: