Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
85
İndirme
58
Bu çalışma işletmelerin insan kaynakları yönetimi uygulamalarının işgörenlerin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisini ve bu ilişkide işgörenlerin çalışmaya tutkunluklarının aracılık rolünü araştırmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın verileri, turizm sektöründe dört ve beş yıldızlı otellerde çalışan 387 işgörenden anket tekniği ile sağlanmıştır. Araştırma hipotezlerinin test edilmesinde yapısal eşitlik modellemesinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları algılanan insan kaynakları yönetimi uygulamalarının işten ayrılma niyeti ve çalışmaya tutkunluk üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Bunun yanında, çalışmaya tutkunluğun algılanan insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile işten ayrılma niyeti arasında tam aracılık rolü üstlendiği tespit edilmiştir. Çalışma yerli alanyazında insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile işten ayrılma niyeti ilişkisinde çalışmaya tutkunluğun aracılık rolünü ele alması açısından özgünlük taşımaktadır.
The study aims to explore the impact of human resource management practices of enterprises on the intention of employers to leave the job and the role of the employers’ passion for work in this relationship. The research data were provided by the survey technique of 387 employers working in four and five-star hotels in the tourism sector. Research hypotheses were tested using structural equality modeling. The research results have shown that the perceptible human resource management practices have a meaningful impact on the intention to leave the job and the passion for work. In addition, the passion for work has been found to play a full mediation role between human resource management practices perceived and the intention to leave the job. Work in the local area carries the originality in terms of working in relation to human resource management practices and the intention of leaving the job of the passion to address the role of mediation.
This study aims to investigate the impact of businesses' human resource management practices on the employees’ intention to leave and the mediating role of work engagement in this related. The data of the survey was provided by questionnaire from 387 employees in four and five star hotels in the tourism sector. Structural equation modeling has been used in testing research hypotheses. The results of the research show that perceived human resource management practices have a significant effect on the intention to leave and on the work engagement. In addition, it has been found that work engagement assumes a full mediator role between human resource practices and intent to leave. The study has originality in terms of the relationship between human resource management practices and intention to leave work, and the mediating role of the work engagement in domestic literature.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
