Ermenilerin 6. yüzyıldan beri Kıbrıs’ın etnik yapısında yer aldığı bilinmektedir. Osmanlı Devleti’nde Ermenilerin adadaki dini liderleri diğer etnik gruplarda olduğu gibi oldukça geniş yetkilere sahipti. Kıbrıs, İngiliz idaresinde başta Anadolu olmak üzere diğer Osmanlı topraklarında ortaya çıkan Ermeni olayları sırasında Ermeniler tarafından bir karargâh olarak kullanıldı. 1915 Sevk ve İskânı’nın ardından bir kısım Ermeni de Kıbrıs’a geldi. Ermenilerin, Kıbrıs’ın İngiltere tarafından ilhak edilmesinden itibaren başlayan macerası Türklerin tamamen ortadan kaldırılmasıyla adanın Helenleştirilmesini amaçlayan Rum saldırılarına kadar sürdü. Kıbrıs Cumhuriyeti’nin “de facto” olarak ortadan kalkmasından sonra Kıbrıslı Türklerle iyi ilişkiler içerisinde yaşayan Ermeniler bu tarihten itibaren önce adanın güneyine sonra da ada dışına göç etmeye başladı. Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası adada yaşayan Ermeni, Maruni ve çingeneleri azınlık olarak kabul etti. Ancak özellikle 1963 sonrasında başlayan Türk-Rum çatışmalarından ötürü adada yaşayan Ermeniler, Kıbrıs’ı terk etmeye başladı. Bu çalışma kapsamında tarihsel süreçte Kıbrıs Ermenilerinin geçmişi irdelenecektir. Ayrıca Soğuk Savaş döneminin bir yansıması olarak Kıbrıs Ermeni Kilisesi’ndeki dini bölünmeye dair bakış açısı Kıbrıs Sömürge Yönetimi’nin bir raporu doğrultusunda ele alınacaktır.
It is known that the Armenians have been in the ethnic structure of Cyprus since the 6th century. In the Ottoman state, the religious leaders of the Armenians on the island had quite broad powers as in other ethnic groups. Cyprus was used as a headquarters by the Armenians during the events that occurred in other Ottoman territories, primarily in the British administration, including Anadolu. After 1915 Sevk and Iskani, some of the Armenians arrived in Cyprus. The adventure of the Armenians, which began from the annexation of Cyprus by Britain, lasted until the Rom attacks aimed at the Helenization of the island with the complete destruction of the Turks. After the “de facto” disappearance of the Republic of Cyprus, the Armenians who live in good relations with the Cyprus Turks began to migrate first to the south of the island and then outside the island. The Constitution of the Republic of Cyprus has accepted the Armenians, Marunians and Zyngans who live on the island as a minority. But especially because of the Turkish-Roman conflicts that began after 1963, the Armenians who lived on the island began to leave Cyprus. In the context of this work, the history of the Cyprus Armenians will be reflected in the historical process. As a reflection of the Cold War period, the perspective of religious division in the Cyprus Armenian Church will also be discussed according to a report of the Cyprus Colonial Administration.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|