Özet:

Geride bıraktığımız birkaç yüzyıl boyunca, bilginin aktarımı ve yabancı dillerin öğretimi/öğreniminde birbirini tamamlayan birçok yöntem ve yaklaşım ortaya konmuştur. Bu çalışma, öncelikle yabancı dillerin öğretimi/öğrenimine katkıda bulunmuş olan yöntemlerin ilki geleneksel yöntem ile yapılandırmacı yaklaşımın genel özelliklerini ortaya koymak ve her ikisini öğretmen ve öğrenenin rolü, kullanılan ders araç-gereçleri, bilginin edinim biçimi, dersin işlenişi ve değerlendirme ölçütleri bakımlarından karşılaştırmak amacıyla hazırlanmıştır.Geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın karşılaştırılması, bu alt başlıklar ayrıntılı bir biçimde ele alınarak yapılmıştır. Karşılaştırma çalışması sonucunda, uzun yıllar boyunca eğitim-öğretim alanında egemen olan geleneksel yöntemin ilkelerinin uygulanmasıyla, eğitim-öğretim-öğrenme bağlamında çokta etkin olmayan bir öğrenen modelinin oluştuğu, ancak, daha sonra, yapılandırmacı yaklaşımın eğitim-öğretim programlarında ugulanmasıyla ortaya çıkan öğrenen modelinde olumlu şekilde ilerlemeler kaydedildiği saptanmıştır. Genel özellikleri, her ikisindeki sınıf ortamları, öğretmen-öğrenci rolleri ve değerlendirme ölçütleri gibi birçok bakımdan ters düşen bu yöntem ve yaklaşım, eğitimin her alanında olduğu gibi, yabancı dillerin öğretimi/öğrenimi alanında da yansımalarını bulmuş, bu alanda da birçok yenilik, değişim ve düzenlemeyi gerekli kılmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda, geleneksel yöntem ve yapılandırmacı yaklaşımın bu bileşenler bağlamında birçok bakımdan birbirinden farklılaştığı saptanmıştır. Buna koşut olarak, ülkemizde, eğitimin her alanında, özellikle de yabancı dil eğitim-öğretim programlarında, geleneksel yöntemden olabildiğince uzaklaşarak yapılandırmacı yaklaşımın ilkelerine göre düzenlenmiş ders içeriklerine yer verilmesi, sınıf ve öğrenme ortamlarının değişen öğretmen ve öğrenci rolleri ve gereksinimleri göz önünde bulundurularak oluşturulmaya çalışılması gibi konularda yadsınamayacak çalışma ve çabaların olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: