Özet:

Günümüzde artık sadece Türkiye’de değil Ortadoğu’dan Balkanlara, Avrupa’dan Kafkasya’ya kadar dünyanın pek çok bölgesinde çeşitli kurumlar vasıtasıyla yabancı dil olarak Türkçe öğretimi yapılmaktadır. Çok farklı bölgelerde farklı hedef kitlelere yabancı dil olarak Türkçe öğretiliyor oluşu öğretim sürecinin hedef kitle özelliklerine uygun bir şekilde yapılandırılmasını gerekli kılmaktadır. Türkçenin yabancı dil olarak ilgi gördüğü bölgelerden biri Ortadoğu olup şüphesiz burada da Türk diline ilginin en yüksek olduğu ülke ise İran’dır. Her eğitim döneminde gerek Tahran’daki Yunus Emre Enstitüsü ve özel dil merkezlerinde ve gerekse İran’ın diğer şehirlerindeki dil kurslarında sayıları binleri bulan bir hedef kitle yabancı dil olarak Türkçe öğrenmektedir. İranlıların yabancı dil olarak Türkçe dil bilgisi öğreniminde zorluk yaşadığı başlıca konulardan biri isim-fiillerdir. İsim-fiil konusunda Farsça ve Türkçe arasında kısmî benzerlikler görülse de önemli farklılıklar bulunmaktadır. Ana dillerinden olumsuz aktarım yapan hedef kitlenin gerek yazılı ve gerekse sözlü anlatım esnasında isimleştirmede hata yaptığı dikkati çekmektedir. Hedef kitle tarafından yapılması muhtemel hataların önceden bilinmesi öğreticinin tedbir almasını ve öğretim sürecini daha iyi planlamasını sağlayacaktır. Bu bağlamda, yapılan bu çalışmada yabancı dil olarak Türkçe öğrenen İranlılara isim-fiillerin öğretiminde yaşanan sorunlar ve sebepleri ele alınmış, bu sorunları aşmak adına çözüm önerileri sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: