Özet:

Orta Asya ve Anadolu’nun tarihsel derinliklerini yansıtan, geleneksel ve kültürel özelliklerini barındıran geleneksel Türk evi kendine has özgün mimarisi ve estetik güzelliği ile mimaride önemli bir yere sahiptir. Geleneksel Türk evlerinde mekân organizasyon yapısı yüzyıllarca Türklerin yaşam biçimlerini yansıtacak biçimde şekillenmiştir. Ancak zamanla değişen ihtiyaçlar ve küçülen aile yapısıyla Türk evi mekân anlayışları da değişmiştir. Geleneksel Türk evinin geniş aile halkını kapsayan avlulu dışa dönük müstakil evi zamanla hızlı kentleşme ve nüfus artışıyla yüksek katlı apartman dairelerine bırakmıştır. Yaşam tarzına bağlı olarak konutlar hane halkının dışarıya daha izole olduğu kendi içerisinde çekirdek ailenin yaşadığı kapalı konutlar haline dönüşmeye başlamıştır. Bu değişimler konutlarda mekân anlayışına da yansımış ve bazı farklılıklar ortaya çıkarmıştır. Bu farklılıklar kimi zaman mekânların değişimine kimi zamanda mevcut mekânların yerine yenisinin geldiği yeni mekânlar olarak tasarımlarda yer almaya başlamıştır. Bu çalışmada geleneksel Türk evinde ve günümüz konutlarında yer alan iç mekânların zaman içerisinde yaşadığı değişimleri ortaya koyan bir poster hazırlanmıştır. Çalışma kapsamında hazırlanan Posterde Türk evi ve günümüz konutlarında yer alan mekân yaklaşımları plan ve fotoğraflar eşliğinde tek tek açıklanmaya çalışılmıştır. Söz konusu bu çalışma, değişen ve gelişen konut anlayışının ortaya çıkardığı ve değiştirdiği mekânları kapsayan konu ile ilgili çok fazla poster hazırlanmadığı için literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: