Özet:

Bu çalışmada öğretmen adaylarının akademik sahtekarlık eğilimleri ile genel özyeterlik düzeyleri ve akademik kontrol odağı yönelimlerinin ilişkisine odaklanılmıştır. Araştırmaya, 222 kadın (% 79,6) ve 57 erkek (% 20,4) olmak üzere 279 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırma kapsamında Eminoğlu (2008) tarafından geliştirilen ‘Akademik Sahtekarlık Eğilim Ölçeği’, Sherer ve Adams (1983) tarafından geliştirilip Yıldırım ve İlhan (2010) tarafından uyarlanan ‘Genel Özyeterlik Ölçeği’ ile Akın (2007) tarafından geliştirilen ‘Akademik Kontrol Odağı Ölçeği’ kullanılmıştır. Katılımcı öğretmen adaylarının akademik sahtekarlık eğilimi, genel özyeterlik ve akademik kontrol odağı ilişkisinin belirlenmesinde Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon katsayısından yararlanılmıştır. Öğrencilerin, genel özyeterlik düzeyi ve akademik kontrol odağının akademik sahtekarlık eğilimlerindeki varyansın ne kadarını açıkladığını saptamak için ise hiyerarşik çoklu regresyondan yararlanılmıştır. Bulgular, öğretmen adaylarının akademik sahtekarlık eğilimlerinin düşük düzeyde ve genel özyeterliklerinin ise orta düzeyde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, katılımcı öğrencilerin içsel akademik kontrol odağı puanlarının, dışsal akademik kontrol odağı puanlarına göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra, öğrencilerin akademik sahtekarlık eğilimleri ile özyeterlik düzeyleri arasında orta düzeyde ters yönlü, dışsal akademik kontrol odağı arasında aynı yönlü orta düzeyde ve içsel akademik kontrol odağı ile düşük düzeyde ters yönlü bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Son olarak ise dışsal akademik kontrol odağı ile özyeterliğin ‘başlama’ ve ‘sürdürme’ alt boyutlarının katılımcıların akademik sahtekarlık eğilimlerinin anlamlı birer yordayıcısı olduğu belirlenmiştir. Bu değişkenlerin öğrencilerin akademik sahtekarlık eğilimlerindeki toplam varyansın % 18’ini açıkladığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: