Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
13
İndirme
5
Bu araştırmada yetişkin bireylerde cinsiyet, yaş, çalışma durumu, algılanan sağlık düzeyi, algılanan mutluluk düzeyi, öz güven değerlendirmeleri, stresli yaşam olayları ve yalnızlığın psikolojik sağlamlığı yordayıcı rolü incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu yaşları 18 ile 39 (Ort. = 24.89, Ss. = 5.06) arasında değişen ve uygun örnekleme yoluyla seçilen 137 yetişkin (76 kadın, 61 erkek) katılımcı oluşturmuştur. Katılımcılar araştırmacılar tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile Smith ve arkadaşları (2008) tarafından geliştirilen, Doğan (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve Russel ve arkadaşları (1978) tarafından geliştirilen ve Demir (1989) tarafından Türkçeye uyarlanan UCLA Yalnızlık Ölçeğini cevaplamıştır. Araştırma verilerinin analizinde Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı analizi, standart çoklu regresyon analizi ve göreceli önem analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öz güveni ve mutluluk düzeyleri yüksek ve yalnızlık düzeyleri düşük olan yetişkin bireylerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Gerçekleştirilen göreceli önem analizi sonuçları ise tutarlı bir şekilde araştırma kapsamında incelenen değişkenler içerisinde psikolojik sağlamlığın en önemli yordayıcısının yalnızlık olduğunu göstermiştir. Araştırma sonuçları psikolojik sağlamlığı düşük risk altındaki yetişkin bireylerin belirlenmesine ve yetişkin bireylerde psikolojik sağlamlık düzeylerinin artırılmasına yönelik müdahale programlarının geliştirilmesine yardımcı olabilir.
In this study, the predictive role of gender, age, employment status, perceived health level, perceived happiness level, self-confidence assessments, stressful life events and loneliness in resilience was investigated in Turkish adults. Participants consisted of 137 adult people (76 females, 61 males) aged between 18 and 39 (M = 24.89, SD = 5.06) who were selected through convenient sampling method. Participants completed the Personal Information Form prepared by the researchers, the Brief Psychological Resilience Scale developed by Smith et al. (2008) and adapted into Turkish by Doğan (2015), and the UCLA Loneliness Scale developed by Russell et al. (1978) and adapted into Turkish by Demir (1989). Data were analyzed using Pearson correlation analyses, standard multiple regression analysis, and relative importance analyses. Results of this study suggested that adults with high self-confidence and happiness levels as well as low levels of loneliness tend to have high psychological resilience levels. Results of relative importance analyses consistently indicated that loneliness was the most important predictor of psychological resilience in adults among the variables examined within the scope of this study. The results of this research can help to identify adults with low resilience at risk and to develop intervention programs to increase resilience levels in adults.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
