Abstract:

Bu çalışmanın amacı, sedanter kadınların rekreatif etkinliklere katılımlarının önündeki engellerin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini, Samsun ilinde yaşayan kadınlar, örneklemini ise ankete gönüllü olarak katılan 245 kişi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu” ve “Boş Zaman Engelleri Ölçeği-18” uygulanmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. İstatistiksel analiz olarak t testi ve tek yönlü varyans analizi (anova) testleri kullanılmıştır. Araştırmada ölçekten elde edilen veriler SPSS 21.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Sonuçlar 0.05 ve 0.01 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Sedanter kadınların medeni durumlarına göre “Bireysel Psikoloji, Bilgi Eksikliği, Tesis ve Zaman” alt boyutlarında ve toplam puanda; İkamet ettiği yere göre “İlgi Eksikliği” alt boyutunda anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05 ve p<0.01). Ayrıca günlük boş zaman vakitlerine göre “Bireysel Psikoloji, Bilgi Eksikliği, Arkadaş Eksikliği ve Zaman” alt boyutlarında; boş zamanlarını değerlendirmede ise “Bilgi Eksikliği, Tesis ve Zaman” alt boyutlarında ve toplam puanda anlamlı fark tespit edilmiştir (p<0.05 ve p<0.01). Çalışma ve gelir durumuna göre anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Sonuç olarak, sedanter kadınların rekreatif etkinliklere katılımı medeni durum, ikamet ettiği yer, boş zaman vakitleri ve boş zaman değerlendirmede çektikleri güçlükler gibi birçok faktörden etkilendiği görülmektedir.

Keywords: