Abstract:

6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile işverenin bir kişi çalıştırsa dahi işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanı hizmeti alınması zorunlu hale gelmiştir. Yine aynı Kanun ve ilgili yönetmelikle işyeri hekimlerinin çalışma süreleri, görev, sorumluluk ve yükümlülükleri ile işyeri hekimliği hizmetinin temin edilmesi yolları ortaya konulmuştur. Söz konusu kanundan önce 4857 sayılı İş Kanunu ile işyeri hekimliği hizmeti alma zorunluluğu düzenlenmiş ve bu dönemde işyeri hekimleri hukuki statüleri bağlamında işçi sayılmışlardır. Ancak nihai düzenleme olan 6331 sayılı Kanun’un ortaya koyduğu temin yolları ve 1219 sayılı Tababet Ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun ile kamu görevlisi hekimlerine de işyeri hekimliği yapma olanağı getirilmesi, işyeri hekimliğinin sigortalılık açısından değerlendirilmesi ihtiyacını doğurmuştur. Çalışma, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve ikincil mevzuat bağlamında işyeri hekimlerinin sigortalılıklarını değerlendirmektedir. Buna göre 5510 sayılı Kanunun 4. maddesi 1. fıkrası a/b/c bentleri kapsamında sigortalı sayılan hekimlerin farklı durumlara göre işyeri hekimliği hizmeti verdiği sürelerin sigortalılık açısından nasıl değerlendirileceği ortaya koyulmuştur.

Keywords: