Abstract:

Azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler/bölgeler, sermayeye göre emek üretim faktörüne daha yoğun olarak sahiptir. Bu nedenle üretimde karşılaştırmalı üstünlük modeline uygun olarak emek-yoğun sanayi sektörleri bu ekonomilerde öne çıkmaktadır. Bunun önemli bir nedeni sermaye, bilgi, teknoloji vb yetersizliği sorunu olmaktadır. Emeğin maliyetinin sermayeye göre daha düşük düzeyde gerçekleşmesi, üretim yapısının tercih edilmesinde önemli bir neden olmaktadır. Özellikle tarıma dayalı sanayiler (örn tekstil, gıda sanayileri), inşaat vb bu ekonomilerde öne çıkan sektörler olmaktadır. Ancak bu modelin sürdürülebilirliği sorunu önemli bir risk ve/veya tehdit unsuru olmaktadır. Özellikle uluslararası ticaretin gelişmesi sonucu daha düşük maliyetle üretim yapabilen ekonomilerin rekabeti bu alanda yoğunlaşmaktadır. Türkiye ekonomisinde de emek-yoğun sanayileşmenin yoğunlaştığı azgelişmiş bölgeler, bu süreçten olumsuz olarak etkilenmektedir. Bu modele uygun olarak Adıyaman ili de uzun yıllar tarım ve tarıma dayalı sanayi yapısının ağırlıklı olduğu bir sektörel yapıya sahip olmuştur. Özellikle 1990’lı yıllarda başlayan tekstil sektörü ile gelişme arayışı ortaya çıkmıştır. Ancak 2000’li yıllardan itibaren bu sektörde sorunlarla karşılaşmaya başlamıştır. Bunun çözüm yolu bilgi yoğun bir sanayileşmeye bağlı olmaktadır.

Keywords: