Abstract:

Araştırmada yetiştirme yurdunda kalan ve kalmayan kız ergenlerin yalnızlık düzeylerinin incelenmesi ve yetiştirme yurdunda kalan ergenlerin yetiştirme yurdunda kalma nedeni, yetiştirme yurduna gelme yaşı ve aile bireylerinden veya akrabalarından biriyle görüşme durumu değişkenlerinin yalnızlık düzeylerinde farklılık yaratıp yaratmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Kayseri il merkezinde bulunan Kız Yetiştirme Yurdunda kalan 50, liselere devam eden 50 kız ergen olmak üzere toplam 100 kız ergen üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada ergenlerin kendileri ve aileleri ile ilgili bilgileri elde etmek için araştırmacı tarafından hazırlanan “Genel Bilgi Formu”, yalnızlık düzeylerini belirlemek amacıyla ise Rusell, Peplau ve Ferguson (1978) tarafından geliştirilen Demir (1989) tarafından geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “UCLA Yalnızlık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler “t-Testi” ve “Varyans Analizi” ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda yetiştirme yurdunda kalan ve kalmayan kız ergenlerin yalnızlık düzeyi puan ortalamaları arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık olduğu belirlenmiş (p

Keywords: