Abstract:

Bu çalışmada, argümantasyonun fen bilgisi öğretmen adaylarının yoğunluk ve hal değişimi konularındaki başarılarına etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Öğretmenliği Programı’nın 1. sınıfında öğrenim gören fen bilgisi öğretmen adayları ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada yarı deneysel desen yöntemi kullanılmıştır. Konuların öğretilmesi sırasında öğrencilerin seviyelerine uygun çalışma yaprakları hazırlanmıştır. Çalışmada iki grup bulunmaktadır. Gruplar deney grubu (N:23) ve kontrol grubu (N:23) olarak belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak argümantasyona dayalı çalışma yaprakları ve akademik başarıyı ölçmek için 32 sorudan oluşan çoktan seçmeli başarı testi kullanılmıştır. Başarı testi çalışmanın başında ön test, sonunda ise son test olarak kullanılmıştır. Dersler, kontrol grubu ile mevcut programa göre (düz anlatım yöntemi-geleneksel yöntem) işlenirken deney grubu ile argümantasyona dayalı etkinliklerle işlenmiştir. Uygulamanın sonunda son test uygulanarak akademik başarıdaki değişim incelenmiştir. Veriler bağımlı örneklem t-Testi ve bağımsız örneklem t-Testi ile analiz edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda başarıda deney grubu lehine istatiksel ve pratikte anlamlı bir farklılık oluştuğu görülmüştür. Bu sonuçtan yola çıkarak çalışmamızda Fen Bilimleri dersinde argümantasyon yönteminin öğrencilerin akademik başarılarını arttırmada, geleneksel yönteme göre daha etkili olduğu tespit edilmiştir. Bu açıdan Eğitim programlarında fen bilgisi öğretmen adaylarının eğitimleri sürecinde argümantasyona dayalı etkinliklerle öğrenim yapılmasının ve öğretmenlere fen derslerinde argümantasyon yönteminin uygulanabileceği ortamların sunulmasının bu yöntemden daha çok yararlanılarak akademik başarıyı arıttırabileceği görüşündeyiz.

Keywords: