Bu çalışmada Ziya Gökalp’in Lisân başlığını taşıyan şiiri ile Asaf Hâlet Çelebi’nin İstanbulumun Dili başlığını taşıyan şiiri, şairlerin Türk dili ve özellikle de İstanbul Türkçesi hakkındaki görüşleri ışığında, “açar sözler”i tespit edilerek karşılaştırmalı bir biçimde analiz edilmiştir.Ziya Gökalp (1876- 1924) ve Asaf Hâlet Çelebi (1907- 1958), Türk edebiyatının farklı dönemlerinde eser vermiş ve farklı sanat anlayışlarını benimsemiş iki şair olmakla birlikte Türk dili konusunda gösterdikleri hassasiyet noktasında birleşirler. Analiz edilen iki şiir sonunda elde edilen veriler göstermiştir ki kendi dönemlerinin dil konusundaki tartışmalı ve çetrefilli atmosferi bu iki şairi dil konusunda düşünmeye sevk etmiştir.Çalışma sonucu elde edilen verilere göre iki şairin Türk dili konusunda ayrıldıkları temel nokta, Ziya Gökalp’in Anadolu Türklerine Türk dili konusunda bir takım yol gösterici ilkeler sunması, ağır basan “fikir adamı” kimliğiyle savunduğu ilkeler bütününü Anadolu Türkleri arasında yaymak için şiiri bir vasıta olarak kullanmasına karşılık; “sanatçı” kimliği ağır basan Asaf Hâlet Çelebi’nin “Öz Türkçecilik” ve savunucularını masal atmosferine sığınarak bir takım sembol ve imgelerle oluşturduğu orijinal imajlarla eleştirmeyi tercih etmesidir.
in this study, the poem with the poem of ziya skyalp's liquor, asafe çelebi’s native language of poets, and especially in the light of the views on the turkish language of the turkish language of the poets, and in particular, in the light of the turkish language of the turkish poets, the idea was analyzed in a comparative manner, and the image of the genocide of 1876 1924 and asafet ganglebi 1907 1958, in different periods of turkish literature, and the two poets of different art understandings of the turkish language, and the two poets of the importance of the turkish words, which were introduced in the turkish language
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|