Bu çalışmada, sosyal izolasyon gereksiniminde olan bireylerin sanal ortamdaki yalnızlık düzeyleri ve serbest zaman yönetim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden betimsel ve ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 251 gönüllü birey oluşturmaktadır. Araştırma verileri Kişisel Bilgi Formu, Wang ve ark., (2011) tarafından geliştirilen, Akgül ve Karaküçük (2015) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan bireylerin serbest zamanlarını yönetme becerilerine yönelik “Boş Zaman Yönetimi Ölçeği(BZYÖ)” ve Korkmaz, Usta ve Kurt (2014) tarafından sanal ortamlarda hissedilen yalnızlık düzeylerini ölçmeye yönelik geliştirilen “Sanal Ortam Yalnızlığı Ölçeği(SOYÖ)” ile toplanmıştır. Analizlerde betimsel istatistik tekniklerinin yanı sıra, verilerin normal dağılım göstermesi sebebiyle parametrik testlerden Independent T test, Pearson Korelasyon analizi ve Çoklu Doğrusal Regresyon analizinden yararlanılmıştır. Cinsiyet değişkenine göre Bağımsız Gruplar T Testi sonucuna göre sanal paylaşım da erkeklerin, programlama alt boyutunda ise kadınların lehine anlamlı farklılık tespit edildiği görülmektedir. Korelasyon testi neticesinde Sanal ortam yalnızlık ve boş zaman yönetimi ölçeği alt boyutları arasında düşük ve orta düzeyde ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca Sanal ortam yalnızlık ölçeği alt boyutlarının boş zaman yönetimi ölçeği alt boyutları üzerinde yordayıcı bir etkisi olduğu görülmüştür. Bireylerin serbest zaman yönetim ile sanal ortam yalnızlık düzeyleri arasında bir ilişkinin olduğu bireylerin, serbest zaman yönetim algılarının arttıkça sanal ortam yalnızlık düzeylerinin de azalabileceği ifade edilebilir. Bu durum serbest zaman yönetiminin gerekliliğini ve önemini işaret etmektedir.
This study aims to study the relationship between the levels of loneliness in the virtual environment of individuals in need of social isolation and the levels of free time management. The research is designed in the visual and relative scan model from quantum research methods. The research group consists of 251 volunteers. The research data was collected with the "Free Time Management Measurement (BZYÖ)" for the skills of individuals to manage their free time adapted to Turkish by Akgül and Karaküçük (2011) developed by Personal Information Form, Wang et al., and the "Sanal Environment Solitude Measurement (SOYÖ)" developed by Korkmaz, Master and Kurt (2014) to measure the levels of loneliness felt in virtual environments. In addition to the visual statistical techniques in the analyses, the parametric tests, as well as the normal distribution of data, have been used by the Independent T test, Pearson Correlation Analysis and Multi-direct Regression Analysis. According to the gender variable Independent Groups T Test results, virtual sharing is also seen as a significant difference in the benefit of men and women in the under-dimensional programming. As a result of the correlation test, the relationship between the lower dimensions of the virtual environment’s loneliness and the scale of leisure time management has been detected at low and medium level. It has also been shown that the virtual environment’s loneliness scale has an immense impact on the scale of leisure time management. It can be stated that individuals with a relationship between free time management and virtual environment loneliness levels, the more free time management perceptions increase, the virtual environment loneliness levels can also decrease. This indicates the necessity and importance of free time management.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|