Görüntüleme
16
İndirme
4
Nostalji olgusu modernleşme sonrasında sosyal bilimlerin temel tartışmalarından birisi olmuştur. Kentleşme, modernleşme ve sanayileşme ile birlikte toplumlarda kolektif düzlemde bir arayış ortaya çıkmış ve modern hayatın açmazlarından kurtulmak noktasında geçmiş zaman idealize edilmeye başlanmıştır. Bu bağlamda nostaljinin kitleselleşmesi ve yaygınlaşması noktasında modernitenin önemli bir etkisi olmuştur. Farklı zamansal ve mekânsal geçmişe duyulan özlem olarak nostalji, birçok alanda kendisini göstermektedir. Özellikle sinema filmlerinde ise nostalji, başat bir temadır. Türk sinemasında bu durumun taşraya duyulan nostalji olarak belirginleştiği ifade edilebilir. Bilhassa 1990’lı yıllar sonrasında hızlı bir biçimde yükselişe geçen Yeni Türk Sinemasında taşra, nostaljik bir uğrak noktası haline gelmiştir. Yapılmış olan bu çalışmanın amacı da Yeni Türk Sinemasında taşra nostaljisinin görünümlerini ortaya çıkartmaktır. Bu bağlamda yargısal örnekleme tekniği kullanılarak seçilmiş olan Dondurmam Gaymak (2006) ve İftarlık Gazoz (2016) filmleri örnekleminde, doküman analizi yöntemi kullanılarak Yeni Türk Sinemasında taşra nostaljisinin ele alınış biçimleri doğrultusunda analiz edilmiştir. Elde edilen veriler, literatürde de yer alan nostaljik paradigmanın temel bileşenleri ekseninde değerlendirilerek, taşra nostaljisinin kurgulanışı üzerine tartışma yürütülmüştür.
The phenomenon of nostalgia has been one of the main discussions of social sciences after modernization. Along with urbanization, modernization and industrialization, a collective quest has emerged in societies and the past has begun to be idealized to get rid of the deadlocks of modern life. In this context, modernity has had a significant impact on the massification and spread of nostalgia. Nostalgia, as a longing for a different temporal and spatial past, manifests itself in many areas. Nostalgia is a dominant theme, especially in movies. It can be stated that this situation becomes evident in Turkish cinema as nostalgia for the countryside. Especially in the New Turkish Cinema, which started to rise rapidly after the 1990s, the countryside has become a nostalgic haunt. The aim of this study is to reveal the appearances of provincial nostalgia in New Turkish Cinema. In this context, the samples of Dondurmam Gaymak (2006) and İftarlık Gazoz (2016), which were selected using the judgmental sampling technique, were analyzed in line with the way the country nostalgia was handled in New Turkish Cinema by using the document analysis method. The data obtained were evaluated on the axis of the basic components of the nostalgic paradigm, which is also included in the literature, and a discussion was carried out on the construction of countryside nostalgia.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
