Özet:

Hadis tarihi boyunca kaleme alınan eserlerin temel hedefi hiç şüphesiz Hz. Peygamber’in sözlerinin muhafaza altına alınıp gelecek nesillere sağlam bir şekilde aktarılması olmuştur. Bu bağlamda özellikle hadis edebiyatında derlemecilik dönemi olarak isimlendirilen süreçte yazılan eserlerin de bu amaca katkısı çok büyüktür. Ancak derlemecilik döneminde yazılan eserlere asıl önemini kazandıran husus müellifin yararlandığı kaynakların niteliğidir. Hadis derlemeciliğinde Nisâbü’l-Ahbar adlı eseriyle tanınan Siracüddin Ali b. Osman el-Ûşî’nin 15 farklı kaynaktan yararlanarak derlediği Nisâbü’l-Ahbâr adlı eserinde kullandığı kaynaklar bu tebliğimizin temel konusunu oluşturmaktadır. Kısaca söylemek gerekirse, Ûşî eserinde daha çok hangi kaynaklardan istifade etmiştir? Derlediği hadislerin sıhhat açısından değeri nedir? Kaynak tercihini hangi ölçülere göre yapmıştır? Gibi soruların cevabı bu tebliğimizde üzerinde duracağımız temel başlıklar olarak söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: