Özet:

Üniversite memnuniyetini akademik süreçler, pedagojik etkileşimler veya kampüs içi deneyimlerle sınırlandırmak mümkün değildir. Kent ortamı da öğrencilerin memnuniyet düzeylerini etkileyebilmektedir. Bu araştırma, Türkiye’de bir devlet üniversitesinde eğitim gören öğrencilerin yaşadıkları kentten ve eğitim gördükleri üniversitelerinden memnuniyet düzeylerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, nicel araştırma yöntemleri kapsamında ilişkisel tarama deseni ile tasarlanmış olup, örneklemini 1071 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada kent ve üniversite memnuniyeti ile cinsiyet, eğitim düzeyi, aile ikametgâhının büyüklüğü ve coğrafi bölge arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Kent memnuniyetinin üniversite memnuniyetini açıklamada önemli bir değişken olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin kent memnuniyeti arttıkça üniversite memnuniyeti de artmaktadır. Şehir memnuniyeti, üniversite memnuniyetinin toplam varyansının %33’ünü açıklamaktadır. Kent memnuniyetini artıracak nitelikteki hizmet ve tesisler, üniversite memnuniyetini de olumlu yönde etkilemektedir. Bu sonuç, kentin ve üniversitenin birbirini tamamlayan niteliklere sahip olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin communicaüniversite memnuniyetinin pedagojik ve akademik faaliyetlere ve kampüs içi deneyimlere indirgenemeyeceği anlaşılmaktadır. Bu bağlamda temel ihtiyaçlar, sosyal-kültürel etkileşimler, güvenlik duygusu, eğlence olanakları, spor aktiviteleri, yeterli ulaşım ve seyahat hizmetleri bakımından kentten memnuniyetinin yüksek olduğu ortamda üniversite memnuniyet düzeyinin yüksek olması olasıdır

Anahtar Kelimeler: