Görüntüleme
19
İndirme
10
Demokrasi, yönetimsel yapılar, denetim biçimleri ve haklar üzerine üretilmiş hakim yazın (Bal, 2002 Barber, 1995 Benhabib, 1999 Dunshire, 1993 Etzioni, 1994 Healey, 1997 Kooiman, 1993 Kuçuradi, 1998 Martin, 1993 Sartori, 2014), üzerinden yıllar geçmesine rağmen etkinliğini korumaktadır. Kentleşme olgusuyla geç tanışmış ülkelerde bu kuramların ve pratiklerin yakalanmasında gecikmeler yaşandığı göze çarpmaktadır. Bahsedilen yazında öne çıkan olgular katılım, yönetişim, aktörün aktif rolü vb. şeklinde sıralanabilir. Bu olgular, kimi 20. yüzyılın ortalarına varan bir geçmişe sahip olmak üzere, kurumsal yapıda ve gündelik yaşamda farklı düzeylerde yansımasını bulabilmektedir. Özellikle sosyal ve ekonomik göstergeler açısından öne çıkan coğrafyalarda bu olguların görece içselleştiği söylenebilmekle birlikte, bizim ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkelerdeki seyirleri daha yavaş gerçekleşmektedir. Bu çalışmada, adı geçen üst çerçeveler üzerinden kent ve bölge planlama alanının gereksinimleri tartışmaya açılmaktadır. Sosyo-mekansal anlamda geleceğe dönük öngörülerde bulunan bu meslek alanı, bugün diğer pek çok meslek alanı gibi kendisini yenileme gereği ile karşı karşıyadır. Bu durum, bugün ortaya çıkmamış, özellikle 1990’larla birlikte artan biçimde kendisini hissettirmekte olan bir olgudur. Toplumların güncel eğilim ve ihtiyaçları ile geleneksel yapı ve edimler arasındaki gerilim, planlama alanında da yeni arayışları getirmektedir. Planlama süreci, plancının tutumu ve nihayetinde eğitimi meseleleri, planlama alanındaki bu arayışın temel parçaları olarak karşımızda durmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın temel amacı, planlama alanında ortaya çıkan güncel gereksinimlere uygun bir eğitim biçimine yönelik kuramsal bir tartışma sunmaktır. Tasarımla ilgili tüm meslek alanlarında eğitim yöntemleriyle ilgili gereksinmelerin, denetim biçimlerinde bizi katılıma yönlendiren pratiklerden ayrı tutulamadığı ortaya çıkmaktadır. Denetim biçimi, yöneti(şi)m, katılım ve planlamaya dair kuramsal tartışmalar ile planlama eğitimi arasındaki bağın irdelendiği çalışmanın, günümüz eğitim pratiklerinde üzerinde durulması gereken noktaları açığa çıkararak literatüre katkı sunması hedeflenmektedir.
The dominant literature of democracy, government types, and forms of control have maintained its effectiveness despite years passing on their emergence. Countries that were late to urbanization are experiencing delays in catching these theories and practices. Featured phenomena in the literature expressed are listed as participation, governance, the active role of actor, etc. These phenomena can be reflected in the institutional structure and everyday life at different levels, some of them have a history that extends to mids of the 20th century. Although we can say that these phenomena are relatively internalized in the geographical areas that are prominent particularly in terms of social and economic indicators, their progress in developing countries as in our country is slower. The needs of urban and regional planning profession are open up for discussion in terms of the parent frames mentioned above. This profession area, with its projections in the socio-spatial sense, is faced with the need of renewing itself today as in many other professions. This phenomenon has not emerged today; especially with the 1990s, it is increasingly becoming influential. The tension between the current trends&needs of societies and the traditional structures&actions brings new challenges to the field of planning. The planning process, the planner's attitude and finally educational issues stand as fundamental parts of this quest in the field of planning. Within this perspective, the main aim of this work is to introduce a theoretical discussion on the form of education that fits current needs of planning field. Requirements related to training methods in all fields of design cannot be separated from the practices that lead us to participate in the forms of control. In this study, the inferences regarding planning education are covered after the discussions on the form of control, governance, participation, and planning. It is intended that the study contributes to the literature by discovering the issues that need to be addressed in today’s educational practices.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
