Özet:

Şeyh Abdurrahman Erzincanî, zaviyesini 15. yüzyılda Adıyaman’ın Zey köyünde kurmuştur. Vakfın temelini hükümdarlar ve hayırseverler tarafından zaviyeye bağışlanan araziler oluşturmuştur. Şeyh Abdurrahman Erzincanî Zaviyesi Vakfı, soya dayalı bir aile vakfı olduğundan vakfın ve zaviyenin yöneticiliği ile ilgili görevlerden şeyhlik, mütevellilik, zaviyedarlık ve mezraadarlık Osmanlı’nın sonuna kadar Şeyh Abdurrahman Erzincanî evlatlarınca yürütülmüştür. İki camisi ile birlikte zaviyesi, sıbyan mektebi, medresesi ve aşevi ile Şeyh Abdurrahman Erzincanî Zaviyesi vakfı, Adıyaman ve çevresinde topluma yönelik önemli hizmetler gerçekleştirmiştir. Vakfın mülklerinden elde edilen gelir, vakfa bağlı hayrî kurumların idaresine, idamesine, masraflarına ve personel maaşlarına harcanmıştır. Şeyh Abdurrahman Erzincanî Zaviyesi vakfı, kurulmasından Osmanlı Devleti’nin sonuna kadar topluma hizmet veren, devlete destek olan ve devletten destek gören bir sivil toplum kuruluşu olmuştur.

Anahtar Kelimeler: