Abstract:

Ouml;z Gālib Dede, Mehmed Es'ad, keza Şeyh Gālib (1171/1757-1213/1799), Tuuml;rk şairi, dicirc;vacirc;n edebiyatının beş buuml;yuuml;k temsilcisinin sonuncusu. 1171/1757 yılında İstanbul'da Yenikapı Mevlevicirc;hacirc;nesi'nde duuml;nyaya geldi. Mevlevicirc;lerin muhitinde Gālib'in en iyi arkadaşı, ouml;luuml;muuml; uuml;zerine meşhur mersiyesini yazdığı şair ve biyografi yazarı Esracirc;r Dede (ouml;. 1211/1797) idi. Gālib buuml;yuuml;k ouml;lccedil;uuml;de şouml;hretini mesnevicirc; si Huuml;sn uuml; 'Aşk 'a borccedil;ludur. Klacirc;sik okulun en zengin farklı formlarını ve şiir veznine ait numunelerini ihtiva eden ve yuuml;ksek standartta birccedil;ok şiirleri iccedil;eren dicirc;vacirc;n ı, muuml;nekkitlerin ccedil;oğu tarafından ekseriya ikinci sınıf [bir eser] olarak nitelendirilmiştir, ccedil;uuml;nkuuml; ccedil;ok parlak ve olağanuuml;stuuml; mesnevicirc; si, onlara gouml;re, yazdığı diğer her şeyi gouml;lgede bırakmıştır. Huuml;sn uuml; 'Aşk , mistik aşka dair simgesel bir hikacirc;yedir.nbsp; Gālib, dicirc;vacirc;n şiirinin son buuml;yuuml;k temsilcisi olarak, Osmanlı Tuuml;rk edebiyatı tarihinde eşsiz bir yer işgal eder. Anahtar Souml;zcuuml;kler: Şeyh Gālib, Huuml;sn uuml; 'Aşk , Divan Şiiri, Mevlevicirc;, Esracirc;r Dede Abstract Ghālib Dede, Mehmed Es'ad, also Sheikh Ghālib (1171/1757-1213/1799), Turkish poet, the last of the five great representatives of the dīwān literature. He was born in İstanbul at the Yenikapı Mewlewīkhāne, in 1171/1757. In the circle of the Mewlewīs Ghālib's best friend was Esrār Dede (died in 1211/1797), poet and biographer, on whose death he wrote his famous elegy. Ghālib owes his great fame mainly to his mathnaw ī Huuml;sn uuml; 'Ashq . His Dīwān , which contains the richest variety of forms and metrical patterns of the classical school and contains many poems of high standard, has often been qualified by most critics as second rate, for his brilliant and unusual mathnaw ī eclipsed for them everything else he wrote. Huuml;sn uuml; 'Ashq is an allegorical romance of mystic love. Ghālib, as the last great exponent of dīwān poetry, occupies a unique place in the history of Ottoman Turkish literature. Key Words: Sheikh Ghālib, Huuml;sn uuml; 'Ashq , Dīwān Poetry, Mewlewī, Esrār Dede.

Keywords: