Görüntüleme
77
İndirme
6
Kur’ân’da ve hadislerde Allah Teâlâ’yı tanıtan isim, sıfat ve terkipler yer almaktadır. Kur’ân’da Allah’ı tanıtan isimlere dört âyette esmâ-i hüsnâ terkibi ile dikkat çekilmiştir. Bu isimler, farklı sûre ve âyetlerde bulunmakla birlikte İbn Mâce ve Tirmizî’nin naklettiği esmâ-i hüsnâ rivâyetinde bir arada zikredilmiştir. Bu çalışmada Kur’ân’da geçen, diğer taraftan İbn Mâce ve Tirmizî’nin listesinde yer alan ve doğrudan ilâhî otoriteyi ifade eden isimler ele alınmış, Allah’ın otoritesi ile doğrudan irtibatı olmayan isimlere yer verilmemiştir. Kur’ân’da pek çok yerde tevhîd, nübüvvet ve âhiret konuları işlenirken yönetmenin sadece Allah’a ait olduğu vurgulanmaktadır. Bu nedenle özellikle tevhîd inancı açısından ilâhî otoriteye dikkat çeken isimlerin tespit ve tahlili önemlidir. Bu amaçla yapılan bu çalışmada, esmâ-i hüsnâ rivâyetinde ilâhî otoriteyi ifade eden isimleri kategorize etmek, isimlerin içinde geçtiği âyetle olan irtibatını, uyumunu ve cümleye kattığı anlamı tespit etmek hedeflenmiştir. Bu gaye doğrultusunda ilâhî otorite ile ilgili isimlerin semantik tahlilleri yapılmış, Kur’ân’da kaç defa geçtiği ve kime hitaben kullanıldığı ve hangi dönemde nâzil olduğu tespit edilmiş ve de kaynak eserlere müracaat edilerek önceki âyetlerle ilişkisi münâsebâtü’l-Kur’ân ilmi açısından incelenmiştir. Esmâ-i hüsnâ içerisinde azîz, kavî, cebbâr, muktedir, kâdir, melik, kayyûm isimleri, bazen âyet sonlarında, bazen âyet ortasında gelerek Allah’ın otoritesini ifade etmektedir. Ayrıca bu yedi ismin, öncesindeki âyetlerle sıkı bir anlam bağı olup, bu isimler, kimi zaman öncesindeki manaları te’kit etmekte, kimi zamanda bunların gerekçesini bildirmektedir. Otoriteyi ifade eden bu isimler, özellikle şirke karşı tevhidin ikame edildiği bağlamda, mutlak otoritenin Allah’a ait olduğunu ifade sadedinde gelmiştir. Allah Teâlâ, özellikle tarihî kıssaların ve haberlerin sonunda gelen esmâ-i hüsnâ aracılığıyla muhataba kendi otoritesini hissettirmek adına sebeplilik ilkesine bağlı kalmak zorunda olmadığını ifade eden bir anlatım ve üslûp kullanmıştır.
In the Qur’an and in the Qur’an, the name of Allah is revealed in the Qur’an and in the Qur’an and in the Qur’an and in the Qur’an. In the Qur’an, the names of Allah have been observed in four verses with the removal of the Esma’i Hüsnâ. The name of the Qur’an and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an, and the Qur’an. In this study, the names passed in the Qur’an, on the other hand included in the list of Ibn Mâce and Tirmizî and directly expressing the divine authority were addressed, not included in the names not directly related to the authority of Allah. In the Qur’an, many of the things that are discussed in the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an and the Qur’an. Therefore, it is especially important to identify and evaluate the names that attract attention to the divine authority in terms of the religious faith. In this study, it is intended to categorize the names that express the divine authority in the esmâ-i hüsnâ rivêet, to identify the connection, conformity, and meaning that the names add to the phrase. In this way, the name of the divine authority was made semantic assessments, how many times it was passed in the Qur’an and to whom it was used in the term and in which period it was nazial, and the source works were discussed and the relationship with the previous verses was studied from the point of view of the knowledge of the Qur’an. The name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, the name of God, and the name of God. The Seven Names are also closely linked to the previous verses, and these Names are sometimes confirming the previous verses, sometimes indicating the reason for them. These names expressing authority, especially in the context of the establishment of the compassion against the association, have come in the simple expression that the absolute authority belongs to God. God has used a narrative and a phrase that expresses that it is not necessary to be attached to the principle of reasoning in order to feel the authority of the interlocutor through the end of historical shortcomings and news.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
