Görüntüleme
101
İndirme
23
Türk-Amerikan ilişkilerinin başlangıcı sayılabilecek ilk temas Osmanlı döneminde, 18. yüzyıl sonlarında, ilk diplomatik ilişkilerin tesisi ise Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk yıllarında (1927) gerçekleşmiştir. Ancak Türkiye-ABD ilişkilerinde asıl gelişim süreci İkinci Dünya Savaşı sonrası iki kutuplu dünya düzeninde Türkiye’nin en başından itibaren Batı ittifakı içerisinde yer almasıyla başlamıştır. Türkiye’nin NATO üyeliğiyle birlikte (1952) ikili ilişkiler askeri ittifak çerçevesinde ivme kazanmış ve Soğuk Savaş döneminde stratejik boyuta taşınmıştır. Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle birlikte uluslararası sistemde tehdit ve güvenlik algılarında dönüşüm yaşanmış, küresel aktörler bölgesel politikalara yönelmiştir. 1990’lı yılların başından itibaren Ortadoğu politikaları çerçevesinde Türkiye-ABD ilişkileri de yeni bir boyut kazanmıştır. Yeni dönemde ikili ilişkilerin; stratejik ortaklık ve model ortaklık gibi söylemlerle tanımlanmaya çalışıldığı görülmüştür. Ancak hem Soğuk Savaş sürecinde hem de sonrası dönemde ABD’nin ikili ilişkilerde her zaman kendi çıkarlarını önceleyen, Türkiye’nin çıkarlarını, egemenlik haklarını ve güvenliğini göz ardı eden davranışları güvene dayalı bir ittifak ilişkisinin kurulmasına engel olmuştur. ABD’nin Türkiye’ye karşı, müttefiklik ilişkisiyle bağdaşmayan politika ve uygulamaları son dönemde daha belirginleşmiş, siyasi ve ekonomik yaptırımlara kadar ilerlemiştir. Özellikle Trump döneminde, Türkiye’nin doğrudan güvenliğini ilgilendiren S-400 krizi, F-35 krizi ve CAATSA yaptırımları ile ikili ilişkiler çıkmaza girmiştir. Turmp sonrası dönemde Türkiye-ABD ilişkilerinin geleceği de kaçınılmaz olarak bu sorunlar çerçevesinde şekillenecektir. Yeni dönemde mevcut sorunların çözümü, geçmişte olduğu gibi sadece ABD’nin değil, Türkiye’nin de çıkar ve beklentileri gözetilerek atılacak adımlara bağlı olacaktır.
The first contact that could be the beginning of Turkish-American relations took place in the Ottoman era, in the late 18th century, and the establishment of the first diplomatic relations took place in the first years of the Republic of Turkey (1927). But the main development process in the relations between Turkey and the United States began with the entry of Turkey into the Western alliance in the two-pole world order after the Second World War. Together with Turkey’s NATO membership (1952) bilateral relations gained dynamics in the framework of military alliance and moved to a strategic dimension during the Cold War. With the end of the Cold War, global actors have transformed their perceptions of threats and security in the international system, and they have turned to regional policies. Since the beginning of the 1990s, in the framework of the Middle East policies, the U.S.-Turkey relations have also gained a new dimension. In the new period, it has been seen that bilateral relations are being defined by words such as strategic partnership and model partnership. But both during the Cold War and in the subsequent period, the behavior of the United States that always prevails its own interests and neglect Turkey’s interests, sovereign rights and security has prevented the establishment of a trust-based alliance. U.S. policies and practices against Turkey, which are not consistent with the alliance relationship, have progressed to more clear, political and economic sanctions in recent period. Especially during Trump’s time, bilateral relations have come to an end with the S-400 crisis, the F-35 crisis and the CAATSA sanctions, which are directly concerned with Turkey’s security. The future of Turkish-US relations will inevitably be shaped within the framework of these problems. The solution of the current problems in the new period will depend on the steps to be taken by monitoring not only the interests and expectations of the US, but also of Turkey as it was in the past.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
