Özet:

Bu araştırma, okul öncesi dönem çocuklarının problem davranışları ile ebeveynlerinin öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Çorum il merkezinde yer alan bağımsız anaokullarına devam eden çocuklar ile ebeveynleri oluşturmuştur. Her sınıftan rasgele seçilen on çocuk ve anne babası toplam 273 çocuk ile anne ve babaları araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Anaokulu ve Anasınıfı Davranış Ölçeği (Problem Davranış Ölçeği Bölümü)” ve “Öznel İyi Oluş Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20 paket programı ile analiz edilmiş ve ilişkisel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Ebeveynlerin öznel iyi oluş düzeyleri ve çocukların problem davranış düzeyleri “Alt- Üst %27”lik dilimler kullanılarak belirlenmiştir. Ebeveynlerin öznel iyi oluş düzeyleri ile çocukların problem davranış düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi için korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda; ebeveynlerin öznel iyi oluş düzeyleri ile çocukların içe yönelim problem davranışları arasında anlamlı bir ilişki olduğu, ebeveynlerin öznel iyi oluş düzeyleri azaldıkça çocukların içe yönelim problem davranışlarının arttığı saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda, eğitimcilere, ebeveynlere ve araştırmacılara yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: