Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
129
İndirme
70
Bu araştırmanın amacı, üniversitede öğrenim gören öğrencilerin serbest zaman algı düzeyleri ile problem çözme becerilerini belirlemek ve bu iki kavram arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Dumlupınar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulda öğrenim gören amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilmiş olan 95 (%45,5) “Erkek” ve 114 (%54,5) “Kadın” olmak üzere toplam 209 üniversite öğrencisi çalışmaya gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada Esteve ve ark. (1999) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Gürbüz ve ark., (2007) tarafından yapılan “Boş Zaman Anlamı Ölçeği” ve Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçe Uyarlaması Şahin ve Ark., (1993) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarının belirlenmesi için yüzde ve frekans yöntemleri; verilerin normal dağılıma sahip olup olmadığının belirlenmesi için Shapiro Wilks normallik testi uygulanmış ve bunun neticesinde verilerin parametrik test koşullarına uygun olduğunun anlaşılmasından sonra verilerin analizinde; katılımcıların serbest zaman doyum düzeyleri ile problem çözme becerilerinin bazı demografik özelliklere göre farklılığını belirlemek için MANOVA; serbest zaman doyum düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki düzeyini belirlemek için Person Korelasyon testleri uygulanmıştır. MANOVA test sonuçlarında “Cinsiyet” ve “refah düzeyi” değişkenlerine göre serbest zaman algı düzeyleri ve problem çözme envanterinin toplam puanları arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilirken (p<0.05), “yaş”, ve “Spor branşı” değişkenlerine göre ise, serbest zaman algı düzeyleri ve problem çözme envanterinin toplam puanları arasında anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Serbest zaman algı ve problem çözme puanları arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için yapılan Pearson Korelasyon testine göre; iki ölçek arasında pozitif yönde düşük düzeyde ilişki bulunmuştur. Katılımcıların serbest zaman algı düzeyleri ile problem çözme becerilerinin bazı demografik değişkenlere göre anlamlı farklılık gösterdiği ve problem çözme becerilerinin serbest zaman algı düzeylerini etkilediği tespit edilmiştir.
The aim of this research is to identify the levels of free-time perception and problem-solving skills of students studying at the university and to reveal the relationship between these two concepts. The study group of the study was selected with the method of sampling for the purposes of study at the Dumlupınar University Body Education and Sports High School, with a total of 209 university students, including 95 (45,5%) "Men" and 114 (54,5%) "Women" participated voluntarily in the study. In the study, Esteve and Ark. Developed by (1999) and Turkish adaptation Gürbüz et al., (2007) made by "The Measurement of Empty Time" and developed by Heppner and Petersen (1982) and Turkish adaptation Shahin and Ark., (1993) made by "Problem Solving Inventory" was used. The percentage and frequency methods for determining the distribution of the personal information of participants; the Shapiro Wilks standardity test was implemented to determine whether the data had normal distribution and the result of this in the analysis of the data after it was understood that the data were in accordance with the parametric test conditions; the participant’s free-time satisfaction levels and problem-solving skills differences according to some demographic characteristics; the MANOVA Personal Correlation tests were implemented to determine the level of relationship between the free-time satisfaction levels and problem-solving skills. The MANOVA test results found that there was a significant difference between the free-time perception levels and the total points of the problem-solving inventory (p<0.05), the "age" and the "sport industry" variants, and there was no significant difference between the free-time perception levels and the total points of the problem-solving inventory (p>0.05). According to the Pearson Correlation test to assess the relationship between free-time perception and problem-solving points, the relationship between the two scales was found at a low level in a positive direction. It has been found that participants’ free-time perception levels and problem-solving skills significantly differ from some demographic variables and problem-solving skills affect free-time perception levels.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley