Özet:

Türkçe dersi bireye verilecek eğitim-öğretim faaliyetleri içerisinde milli kimlik kazandırmak, kültürel benlik oluşturmak adına büyük önemi olan bir derstir. Türkçe dersinde öğrenciye hayatının her alanında kullanma zorunluluğu duyacağı anlama ve anlatma becerileri olan dinleme, konuşma, okuma ve yazma becerileri dil bilgisi kuralları bütünü içerisinde kazandırılmaya çalışılır. Bunu yaparken eğitimin kolaydan zora, yaparak yaşayarak öğrenme ilkeleri de göz önünde bulundurulmalı ve beceriler bireye birbiri ile ilişkilendirilmiş halde sunulmalıdır. Türkçe derslerine dair bu süreci öğretim programları düzenler. Cumhuriyetin ilanından itibaren pek çok öğretim programı uygulanmıştır. Bu programlar farklı araştırmacılarca ele alınıp incelenmiştir. 2017 Yılı Türkçe Öğretim Programı (1-8. Sınıflar)’nın yayımlanması ile bu programın da geçmişteki programla ele alını değerlendirilmesi gerekliliği bu çalışmayı oluşturmuştur. Programın incelenmesi uygulayıcılara ve alan uzmanlarına katkı sağlayacaktır. Araştırma kapsamında betimsel yöntem kullanılacaktır. Tarama modelleri, bir durumu var olduğu şekli ile betimlemeyi amaçlar (Karasar, 2006: 77). Karşılaştırmalı eğitim araştırmalarında kullanılan yatay, dikey, problem çözme, ve örnek olay yaklaşımları bulunur. Yatay yaklaşımda, farklı durumlara ait unsurlar her biri ayrı ayrı paralel bir şekilde bir bütün olarak incelenir (Şahin,2007). Bu çalışmada, yatay yaklaşım çerçevesinde 2015 İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar), 2006 İlköğretim Türkçe Dersi (6,7,8.Sınıflar) Öğretim Programı, 2017 Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programları ders özelliği açısından çeşitli yönlerden karşılaştırılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: