Özet:

Öz: İslâm düşünce tarihi boyunca Ye’cûc ve Me’cûc ile ilgili isabetli olmayan görüşler Müslümanların kafasını karıştırmış, onları sağlıklı değerlendirme yapma imkânından mahrum bırakmış, âyet ve hadislerin yanlış yorumlanmasına neden olmuş ve nihayet doğru olmayan bir Ye’cûc ve Me’cûc anlayışı ortaya çıkarmıştır. Bu nedenledir ki makalenin gayesi; temel hadis kaynaklarında geçen ve “Ye’cûc ve Me’cûc’un birtakım özelliklerinden bahseden” rivayetleri senet ve metin yönünden tahlil etmek ve konuyla ilgili daha doğru bakış açılarının geliştirilmesine katkı sağlamaktır. Araştırmalarımız neticesinde Kur’ân-ı Kerîm’in nazil olduğu dönemde Ye’cûc ve Me’cûc kelimesinin “isim” değil, “sıfat” olarak kullanıldığı; Enbiyâ sûresi 96. âyette geçen Ye’cûc ve Me’cûc ile kastedilenlerin “ikinci sûrun üfürülmesiyle birlikte diriltilen ve mahşer meydanına doğru sel gibi akıp giden günahkâr, zalim, kâfir, münafık ve müşrikler topluluğu” olduğu; Kehf sûresi 94. âyette geçen Ye’cûc ve Me’cûc ile kastedilenlerin ise “Zülkarneyn’in yaşadığı dönemde dünyada bulunan, etraflarına büyük zararlar veren; işgalci, sömürgeci ve bozguncu insanlar topluluğu” olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bir başka ifadeyle her iki âyette de Ye’cûc ve Me’cûc ile “belirli bir ırk veya kavim” değil, tam tersine “muhtelif ırk ve renklerdeki bütün zalim, kâfir, müşrik, mücrim, münafık, fâsık ve müfsitler topluluğu” kastedilmiştir. A Study of the Narratives About Some Characteristics of the Gog and Magog Abstract: Throughout the history of Islamic thought, incorrect ideas about Gog and Magog have confused Muslims, deprived them of the ability to make healthy assessments, caused misinterpretation of verses and hadiths and finally revealed a not-right understanding of Gog and Magog. For this reason, the article's goal is to analyze narratives about some characteristic of Gog and Magog in basic hadith sources in terms of sened and texts and to contribute to the development of more accurate views. As a result of the research, it has been concluded that the word of Gog and Magog was used as an adjective not a name in the period of the revelation of the Holy Qur’an that Gog and Magog who are considered in Enbiya Sûrah 96th verse are the sinners, the cruel, the unbeliever, the hypocrites and the polytheists who are raised with the second blowing of the sûr and flow like floods toward resurrection and judgment square in the Judgment Day, that Gog and Magog who are considered in the Sûrah al-Kahf 94th verse as groups of invaders, colonists and defeatist who vandalized people and caused great damage to their surroundings in the world when Dhul-Qarnayn lived. In other words, it has been meant that Gog and Magog considered in both two verses not as a specific race or tribe but on the contrary, as a group of cruel, infidel, polytheists, hypocrites, sinners and despots from various races and colours.

Anahtar Kelimeler: