Özet:

I. Dünya Savaşının başlamasıyla İtilaf devletleri sınırları içerisinde yaşayan İttifak Devletleri vatandaşlarını düşman devlet vatandaşı olarak ilan ettiler. Osmanlı Devleti’nin ittifak blokunda savaşa katılmasıyla bu uygulama Osmanlı Devleti vatandaşlarını da kapsadı. Osmanlı vatandaşlarının sosyal ve ekonomik yaşamları kısıtlandı ve tutuklanarak esir karargâhlarına gönderildiler. Diğer taraftan savaş sırasında Osmanlı sınırları içerisinde yaşayan İtilaf Devletleri vatandaşları Osmanlı Devleti aleyhinde düşman devletlere casusluk ve yataklık etme gibi birtakım zararlı faaliyetlerde bulundular. İtilaf Devletlerinin Osmanlı Devleti vatandaşlarına uyguladığı politika ve savaş sırasında İtilaf Devletleri vatandaşlarının olumsuz hal ve hareketleri Osmanlı Hükümetini birtakım karşı tedbirler almaya sevk etti. Nitekim İtilaf Devletleri vatandaşları “ muhasım tebaa” yani düşman devlet vatandaşı olarak kabul edildiler. Osmanlı Hükümetinin aldığı tedbirlerden biri düşman devlet vatandaşlarının hükümetçe uygun görülen yerlere “teb’id” yani sürgün edilmesi oldu. Osmanlı Devleti’nin sürgün işlemini gerçekleştirdiği yerlerden biri de Edirne Vilayetidir. Bu çalışmada ulaştığımız belgelerden edindiğimiz veriler doğrultusunda Osmanlı Devleti’nin askeri ve stratejik açıdan büyük öneme sahip olan Edirne Vilayetinden yaptığı sürgünler ile Vilayet içinde gerçekleştirdiği sürgünler ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: