Özet:

Türkiye ile Suriye’nin arası tarihsel süreçte genellikle gergin geçmiştir. Türkiye’ye göre Suriye, Türkiye düşmanlarına ev sahipliği yaptığı, su kaynaklarının paylaşımında sorun çıkardığı ve coğrafi olarak Türkiye toprak bütünlüğüne müdahalede bulunduğu için "düşman" ülke iken; Suriye’ye göre de Türkiye, su kaynaklarını adil paylaşmadığı, batı ülkelerinin destekçisi olduğu, kendi toprakları (Hatay) üzerinde hak iddia ettiği için "düşman"dır. Bu algı çerçevesinde uzun yıllar gergin ilişkiler içerisinde geçen Suriye-Türkiye ilişkileri (1921- 1998), 1998 yılında Adana Antlaşması'nın imzalanmasıyla, kısa sürede tahmin edilmeyen hızda iyi ilişkilere (1998-2011) dönüşmüştür. Türkiye ile Suriye arasında 1998-2011 yılları arasında gelişen olumlu ilişkiler, 2011 yılında Suriye İç Savaşı'nın patlak vermesi ile tekrar yerini gerginliğe bırakmış ve hatta 1998 öncesi dönemden daha kötü duruma gelmiştir. Dolayısıyla bu çalışmanın temel amacı; “Türkiye-Suriye İlişkilerinin Sosyal Coğrafya Açısından Tarihsel Arka Planı”nı ve bunun dinamiklerini irdelemektir. Bunun için Türkiye-Suriye ilişkilerini belirleyen antlaşmalar, protokoller ve yetkililer tarafından verilen demeçler incelenmiş, kronolojik sırasına göre iki ülke ilişkilerinin sosyal coğrafya açısından tarihsel arka planı ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: