Özet:

Bu çalışmada, Ankara ilindeki bir özel hastanenin çalışanları arasında iş yeri bezdiri davranışlarının, sağlık çalışanlarının iş performansı, iş tatmini ve işten ayrılma niyetine etkisi incelenmiştir. Bireylere uygulanan bezdiri davranışı ile işten ayrılma niyeti arasında anlamlı ve aynı yönde ilişki, performans ile ise, beklendiği üzere anlamlı ve ters yönde bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, iş tatmini ile işten ayrılma niyeti arasında da anlamlı ve ters yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırma kapsamında yapısal eşitlik model (YEM) türleri arasında değerlendirilen, gözlenen değişkenler arasındaki ilişki ağlarını incelemeye yönelik olan bir yol analizi modeli ele alınmıştır. Uyum iyiliği istatistikleri olarak adlandırılan değerler, her bir modelin bir bütün olarak veri tarafından kabul edilebilirliğinin kararına olanak sağlamıştır. Analiz kapsamında elde edilen sonuçlar, faktör yapısının genel anlamda kabul edilebilir sınırlar içinde olduğunu ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler: