Görüntüleme
98
İndirme
56
Evsiyye şiir ekolü, Temîm kabilesine mensup cahiliye dönemi şairlerinden olan Evs b. Hacer (ö. m. 620) adındaki şaire nispetle anılan bir şiir ekolüdür. Bu şiir ekolü, cahiliye dönemi Arap kasidesinin inşasında Arap şiirinin stiline uygun hareket etmek suretiyle şiirlerin biçimine çok önem veren bir ekoldür. Bu ekol, cahiliye döneminde bir yandan bedevi hayatı bütün yönleriyle yaşayan ve onun ilham ettiği duyguları kalbin derinliklerinden hisseden, diğer yandan da başta şehir medeniyetinden ve daha sonra da Fars kültüründen etkilenen bir grup şairi içinde barındırıyordu. Bu şiir ekolünün ilk kuruyucusu ve üstadı ise Evs b. Hacer’dir. Onun en meşhur öğrencileri de Beşâme b. Gadîr, Züheyr b. Ebî Sülmâ (ö. 609), Ka‘b b. Züheyr (ö. 24/645), Büceyr, Hutay’e (ö. 59/678), en-Nâbiga ez-Zübyânî (ö. 604) ve Cemîl b. Ma‘mer (ö. 82/701)’dır. Bu ekole mensup râvî ve şairleri söz konusu mektepte bir araya getiren ortak payda ise şiir rivayetinin dışında ve mensubu oldukları kabilenin ötesinde şiirlerinde kullandıkları edebi üslup ve sanatsal özelliklerdir. Bu ekole mensup mezkur şairler, kendilerinden sonra gelen çoğu şair tarafından taklit edilmeye çalışılmış ve şiirle ilgili ortaya koydukları edebi tenkit ve dilsel üslubun etkisi günümüze kadar devam etmiştir. Sahip olduğu üstün meziyetleriyle, şiir alanındaki mahareti ve titiz davranışlarıyla öne çıkan Evs b. Hacer’in belirlediği şiir kaideleri üzerine kurulmuş olan bu ekol, şiir sanatına önem vermeyen ve şiirlerinin kölesi olmayan şairlerin bu sanatta yükselme imkanı olmadığını düşünmektedir. Bu sebeple söz konusu ekole mensup şairler, bütün hayatlarını söyledikleri şiirlerinin hizmeti ve güzelleştirmesi için adamış ve şiirlerinin köleleri olarak tanınmışlardır. Mensubu oldukları söz konusu ekol de “‘Abîdu’ş-şiir” adıyla anılmıştır. Şiir sanatında düşünme, sabır ve teenniden yana tutum sergileyen bu ekol, şiiri bir sanat olarak benimsediği gibi yaratılış ve mizaçlarıyla şiir söylemeye kalkışan şairlere karşı çıkmış ve onların bu tür şiirlerini de ret etmiştir. Bu nedenle söz konusu ekole mensup şairlerde teşbih, mecaz, istiare kinaye ve benzeri edebi sanat çeşitleri çokça görülmektedir. Şiirin tasvirinde hayalden daha çok maddi suretlere başvuran bu ekolünün şairleri, şiirin şekil ve suretinin güzelliğine verdiği önem, onun konusuna ve manasına verdiği önemden daha az olmamıştır. Bu ekolün öne çıkan temel özelliklerinden biri teenni ve itkandır. İkincisi ise şiirlerinde geniş bir şekilde ele alınan ve yayın olarak kullanılan teşbih sanatıdır.
Evsiyye poem ekol is a poem ekol relatively mentioned by the poet Evs b. Hacer, a poet of the ignorance period belonging to the Temîm tribe. This poem is a poem that takes great importance to the form of poems by moving in accordance with the style of Arab poetry in the construction of the Arab case of the ignorance period. This ecol was in a group of poets who, on the one hand, lived in all aspects of the beduine life and felt the feelings it inspired from the depths of the heart, on the other hand, first influenced by the city civilization and then by the Persian culture. The first creator and master of this poem is Evs B. Hacer. His most famous disciples are B. G. G. G. G. G. G. G. G. G. 609, Ka'b b. Züheyr 24/645), Büceyr, to Hutay [59:78] and [56] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] and [57] 604) and Cemîl B. Ma'mer (O. It is 82/701. This is the part of the poetry and the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry of the poetry. The poets belonging to this ecole were attempted to be imitated by most of the poets who came after them, and the influence of the literary tenk and linguistic style that they reveal about the poem has continued to the present day. This ecol, which is based on the poem claims determined by Evs b. Hacer, which is highlighted by its superior degrees, its harshness and rigorous behavior in the poem field, believes that poets who don’t care for the poem art and their poems are not slaves are not able to rise up in this art. For this reason the poet who belongs to the church has dedicated all their lives to the service and beauty of their poems and is recognized as the slaves of their poems. The name of the Qur’an is the name of the Qur’an, the name of the Qur’an. In poetry, this ecologist, which shows his attitude toward thought, patience and tune, opposed the poets who tried to say poetry with their creation and myths, as he accepted poetry as an art, and rejected their poets. Therefore, the poets belonging to the school are widely seen in the promotions, the mecas, the concrete kinaye and similar literary arts. The poets of this column, who appeal to material shapes more than the dream in the poetry, have given the importance to the beauty of the shape and shape of the poetry, not less than the importance to its subject and meaning. One of the main characteristics of this edge is the teenage and push. The second is the promotion art that is widely addressed in his poems and used as a publication.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
