Özet:

Hem Türkiye hem de Japonya, benzer zaman diliminde modernleşmeye başlamıştır ve aile yapısı büyük bir değişime uğramıştır. Çekirdek ailenin yaygın olmasıyla günlük yaşamda gençlerin yaşlılarla bir arada bulunma fırsatı ve gençlerin yaşlıları yakından gözlem fırsatı azalmıştır. Özellikle Japonya, nüfusun yaşlanması konusunda dünyaca çok ileridedir ve tek kişilik veya sadece yaşlı karı-kocadan oluşan hane sayısında artış görülmektedir. Türkiye’de de yaşlı nüfus oranı zamanla hızlıca artmaktadır. Dolayısıyla yaşlanma durumunun farklı olan iki ülke arasında yaşlı ve yaşlılığa bakış açıları üzerinde karşılaştırmalı araştırmanın yapılması, Türkiye’de yaşlanma konusunda farkındalık oluşturması açısından etkileyici olabilir. Bu araştırma nicel bir araştırmadır. Rastgele örneklem tekniğiyle her iki ülkede Eğitim Fakültesi lisans öğrencilerine anket uygulanmıştır. Türkiye’de Akdeniz Üniversitesi’nde 314, Japonya’da ise Chiba Üniversitesi’nde 232 öğrenciye ulaşılmıştır. Anket formunda sosyo-demografik özellikler, yaşlılığın başlangıç yaşı, yaşlıyla birlikte yaşama deneyimi, yaşlı ve yaşlılığa bakış açılarına ilişkin; “yaşlılığı tanımlama”, “aile içinde yaşlıların rolleri”, “sağlıklı ve bakıma muhtaç yaşlıların yaşam yerleri’ ve “yaşlıların aktiviteleri” sorulmuştur. Veriler SPSS programıyla analiz edilerek şu sonuçlara ulaşılmıştır: Japon öğrencilerin yaşlı / yaşlılığa bakış açıları Türk öğrencilerinkine göre daha olumludur. Japon öğrenciler, aile içinde yaşlıların rollerine ilişkin Türk öğrencilerine göre daha olumlu görüşüne sahiptirler. Türk öğrenciler Japon öğrencilerine göre daha fazla, sağlıklı olsa da olmasa da yaşlıların kurumlarda kalmalarını uygun görmüşlerdir. Türk öğrenciler Japon öğrencilerine göre daha fazla, yaşlıların hem sosyal hem de fiziksel aktivitelere katılmaları görüşüne katılmaktadırlar. Yaşlılık başlangıç yaşına ilişkin Japon ve Türk öğrenciler arasında görüşün farklı olduğu tespit edilmiştir (Japonya’da 63.0, Türkiye’de ise 57.3 yaş).

Anahtar Kelimeler: