Özet Türkiye’de 2003 yılında yürürlüğe giren 4857 sayılı İş Kanunu ile çerçevesi önemli ölçüde çizilen esnek çalışma modelleri, dünyada uzun yıllardan bu yana uygulanmaktadır. Farklı tür ve yöntemleri olmakla birlikte, bu çalışmada esnek çalışma modellerinden biri olan evden çalışmaya odaklanılmaktadır. Evden çalışma, geleneksel olarak oldukça eski bir esnek çalışma modeli olsa da günümüzde hem uygulama alanı hem de kapsamında yer alan çalışanların niteliği oldukça değişmiştir. Günümüzde işletmelerin evden çalışmayı nitelik düzeyi yüksek olan çalışanlara da uyguladıkları görülmektedir. Evden çalışmanın zaman ve maliyet avantajı sağlaması gibi yararlarının yanında iş-yaşam dengesinin sağlanmasına da katkıda bulunması beklenmektedir. Diğer yandan evden çalışmanın, kişinin kendi kendini disipline etmesinde karşılaşabileceği zorluklar ve ailesinin/çevresinin beklentileri gibi sıkıntılar nedeniyle her zaman iş-yaşam dengesine olumlu yönde hizmet etmeyebileceği de ifade edilebilir. Dolayısıyla da bu çalışmada evde ve ofiste çalışanların iş-yaşam dengeleri karşılaştırılmakta ve evden çalışmanın iş-yaşam dengesinin kurulmasına fayda sağlayıp sağlamadığı sorgulanmaktadır. Araştırmanın örneklemini, bilişim sektöründe evde ve ofiste çalışan ve kartopu örneklem yoluyla ulaşılan 86 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada kullanılan iş-yaşam dengesi ölçeğinin geçerliliğini ortaya koymak amacıyla faktör analizi gerçekleştirilmiştir. Evde ve ofiste çalışanların iş-yaşam dengelerinde fark olup olmadığını belirlemek için, öncelikle t-testi kullanılmış ve sadece ofiste çalışanlar ile (az ya da çok düzeyde) evde çalışanların iş-yaşam dengeleri arasında evde çalışanlar lehine fark olduğu tespit edilmiştir. İkinci olarak katılımcılar, evde çalışma sıklıklarına göre sınıflandırılarak iş-yaşam dengeleri arasında fark olup olmadığı ANOVA testi kullanılarak sorgulanmış ve çalışanların evden çalışma sürelerine göre iş-yaşam dengelerinin farklılaşmadığı belirlenmiştir. Buna göre, çalışanların az süreyle de olsa evden çalışmalarının iş-yaşam dengeleri açısından yararlı olduğu ifade edilebilir.
In Turkey, flexible work models, which are largely drawn into the framework of the Work Act No. 4857 which entered into force in 2003, have been implemented in the world for many years. Although there are different types and methods, this study focuses on working from home, which is one of the flexible work models. Working from home is traditionally a very old flexible work model, but today the character of both the field of application and the staff within the scope has changed considerably. Today,
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|