Görüntüleme
2
Tüm dünyayı sarsan COVID-19 pandemisi, hem işverenlerin hem de çalışanların geleneksel çalışma davranış kalıplarını değiştirmiştir. Örgütlerin esnek çalışma saatleri ve evden çalışma gibi yeni sistemlere uyum sağlaması, çalışanların lehine görülse de iş-yaşam dengesizliği gibi sorunları da beraberinde getirmiştir. İş yerinde minimum çaba harcamak ve daha az sorumluluk almak anlamına gelen “sessiz istifa” kavramı, çalışanlar, işverenler ve hükümetler için önemi giderek artan bir gündem haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı sessiz istifanın ne olduğunu, literatürdeki ilgili kavramlarla benzerlik ve farklılıklarını, nedenlerini ve sonuçlarını teorik olarak ortaya koymaktır. Bu çalışma sessiz istifa kavramının literatürde derinlemesine ele alınması ve gelecek çalışmalara öncülük etmesi açısından önemli çıkarımlar sağlamıştır.
The COVID-19 pandemic, which shook the whole world, has changed the traditional work behavior patterns of both employers and employees. The adaptation of organizations to new systems such as flexible working hours and working from home has brought problems such as work-life imbalance, although it is seen as in favor of employees. The concept of “quiet quitting” which means spending minimum effort and taking less responsibility in the workplace, has become an increasingly crucial agenda for employees, employers, and governments. This study aims to reveal what quiet quitting is, its similarities and differences with related concepts in the literature, and its causes and consequences theoretically. This study has provided important implications in terms of addressing the concept of quiet quitting in depth in the literature and pioneering future studies.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
