Özet:

Toplumlararası bir gereksinim olan çeviri, yalnızca kaynak dil ve erek dil arasında bilgi aktarımını sağlamaz, aynı zamanda toplumların sosyal, siyasal, kültürel ve bilimsel alanlarda da birbirlerini tanımalarında köprü görevini üstlenir. Ancak dilsel farklılıklardan dolayı ortaya çıkan iletişim sorunları, çeviri etkinliği bağlamında çevirmen ve yazar arasında bir sadakat şüphesine yol açar. Çevirmen, yazarın gerçek dünyadan sıyrılıp kendini özgürce ifade ettiği düşsel dünyasını başka bir dile birebir aktarıyor mu, yoksa yazarın imgelemine kendince müdahalelerde bulunarak yarı yazar konumuna mı geçiyor? Çeviri sorunlarının temel çıkış kaynağı olan bu soruya karşın, çeviride dilsel farklılıklar kadar sosyo-kültürel farklılıkların da var olduğunu ve çevirmenin, kaynak dil ve erek dil arasındaki kültürel eşdeğerliliği metne birebir sadık kalarak sağlamasının zor olduğu söylenebilir. Bu çalışmada amacımız, Türk Edebiyatı’nın en önemli isimlerinden biri olan yazar ve şair Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna adlı yapıtının Jean Descat tarafından la Madone au manteau du fourrure olarak hedef dil Fransızcaya kazandırılan çevirisi üzerine görüş belirtmektir. 1943 yılında kaleme alınan bu romanda kullanılan Osmanlı Türkçesi’ne ait bazı kelimeler, yazarın edebi yönüne duyulan saygıdan dolayı sadeleştirilmemiştir. Bu bağlamda kültürel ve dilsel farklılıklardan yola çıkarak çevirmenin, yazarın duygu ve düşüncelerini erek metne yansıtış şeklini Friedrich Schleiermacher tarafından biçimlendirilen yerlileştirme ve yabancılaştırma stratejilerine dayandırarak erek odaklı çeviri kuramının ışığında aktarmaya çalışacağız.

Anahtar Kelimeler: