Özet:

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümlerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının öğretim stillerine ilişkin değer algılarını cinsiyet, üniversite ve geçmişte herhangi bir spor dalı uğraşma değişkenleriyle incelemektir. Araştırma grubunu yedi ayrı coğrafi bölgede bulunan ve 9 farklı üniversitede öğrenimini sürdüren beden eğitimi öğretmen adayları (n=330) oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Türkçe’ye İnce ve Hünük (2010) tarafından uyarlanan “Beden Eğitimi Öğretmenleri Öğretim Stilleri Değer Algıları” ölçeği ve demografik bilgilerin yer aldığı anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik, çok değişkenli varyans analizi ve bağımsız gruplarda t-testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; öğretim stilini kullanma eğilimi üzerinde öğrenim görülen üniversite (Pillai’s Trace = .37, F(88,1871) = 1.28, p < .05) ve geçmişte bir spor dalı ile uğraşma değişkenleri anlamlı farklılıklara neden olmaktadır (Pillai’s Trace = .08, F(11,284) = 2.14, p < .05). Cinsiyet değişkeni öğretim stilini kullanma eğilimi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılığa neden olmamaktadır (Pillai’s Trace = .04, F(11,284) = 1.14, p > .05). Ayrıca öğretmen merkezli öğretim stillerini tercih eden adayların, tercih etmeyenlere göre daha yüksek değer algılarına; sahip oldukları [komut (değer algısı=11.69), alıştırma (değer algısı=11.50), eşli çalışma (değer algısı=10.82)] ve bağımsız gruplarda t-testi sonuçlarına göre anlamlı fark belirlenmiştir (p < .05). Beden eğitimi öğretmen adaylarının en çok tercih ettikleri öğretim stilleri öğretmen merkezli stiller arasında yer alan komut ve alıştırma stilleri olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Beden eğitimi öğretmeni adaylarının en çok kullandığı ve değer verdiği stillerin “öğreten merkezli” stiller olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bulgulardan hareketle lisans eğitiminde yer alan derslerde öğrenci merkezli stillerin kullanımına daha fazla yer verilmesi önerilmektedir

Anahtar Kelimeler: