“Ruhun diyalektiği”, Rus edebiyat eleştirmeni, yazar, devrimci demokrat, teorisyen Nikolay G. Çernışevski’nin (1828-1889) Lev N. Tolstoy’un (1828-1910) edebî yaratıcılığına dair değerlendirmelerde bulunduğu makalesinde ortaya çıkarılan bir kavramdır. Çernışevski, kendi düşünce dünyasıyla ilişkili olan diyalektik kavramıyla Tolstoy’un yaratıcılığının ortak özelliğini bu şekilde nitelendirir. Kendisinin toplumdaki dinamiklerin meydana getirdiği sürece dikkat ettiği gibi Tolstoy’un da insanın ruhunda ortaya çıkan çelişkileri, çatışmaları, değişimi ve gelişimi gösteren psikolojik sürece odaklandığını görür. Birey olarak insanın psikolojisinin ve davranışlarının aynı zamanda parçası olduğu toplumu yansıttığı yaklaşımıyla, Tolstoy yaratıcılığında ortaya çıkardığı söz konusu kavramın incelenmesine önem verir. Bu kavramın ifade ettiği yenilik, psikolojik sürecin kendisinin anlatılması ve Rus edebiyatında öne çıkan Tolstoy’un psikolojik analizinin bir yöntemi olmasıdır. Tolstoy özellikle edebî yaratıcılığının ilk dönemindeki eserlerinde ve savaş hikâyelerinde insan psikolojisine yoğunlaşır. İnsan ruhunu ayrıntılı bir şekilde incelediğini gösterir. İnsan ruhunun birçok zıt ya da uyumlu özellikler gösteren, her şeyiyle bir bütün olduğunu yansıtır.
Tolstoy, Sivastopol Hikayeleri’nde kahramanlarının psikolojik sürecini ayrıntılı bir şekilde betimlerken bir bütünü her parçasıyla anlatma yöntemiyle hareket eder. Yazar, bir insanın hem iyi hem de kötü olabileceği düşüncesini ileri sürer. Çalışmamız kapsamında Çernışevski’nin kullandığı “ruhun diyalektiği” kavramının ortaya çıkışı açıklanacak, Tolstoy’un düşünce dünyasındaki söz konusu kavramla örtüşen benzer ifadeleri gösterilecek ve Sivastopol Hikâyeleri ekseninde bu kavrama ait psikolojik analiz özellikleri incelenecektir. Hikâyelerde Tolstoy’un anlattığı insan ruhunun süreç içerisindeki dönüşümü irdelenerek yaratıcılığının “ruhun diyalektiği” kavramını karşıladığına ulaşılacaktır.
“Ruhun diyalektiği”, Rus edebiyat eleştirmeni, yazar, devrimci demokrat, teorisyen Nikolay G. Çernışevski’nin (1828-1889) Lev N. Tolstoy’un (1828-1910) edebî yaratıcılığına dair değerlendirmelerde bulunduğu makalesinde ortaya çıkarılan bir kavramdır. Çernışevski, kendi düşünce dünyasıyla ilişkili olan diyalektik kavramıyla Tolstoy’un yaratıcılığının ortak özelliğini bu şekilde nitelendirir. Kendisinin toplumdaki dinamiklerin meydana getirdiği sürece dikkat ettiği gibi Tolstoy’un da insanın ruhunda ortaya çıkan çelişkileri, çatışmaları, değişimi ve gelişimi gösteren psikolojik sürece odaklandığını görür. Birey olarak insanın psikolojisinin ve davranışlarının aynı zamanda parçası olduğu toplumu yansıttığı yaklaşımıyla, Tolstoy yaratıcılığında ortaya çıkardığı söz konusu kavramın incelenmesine önem verir. Bu kavramın ifade ettiği yenilik, psikolojik sürecin kendisinin anlatılması ve Rus edebiyatında öne çıkan Tolstoy’un psikolojik analizinin bir yöntemi olmasıdır. Tolstoy özellikle edebî yaratıcılığının ilk dönemindeki eserlerinde ve savaş hikâyelerinde insan psikolojisine yoğunlaşır. İnsan ruhunu ayrıntılı bir şekilde incelediğini gösterir. İnsan ruhunun birçok zıt ya da uyumlu özellikler gösteren, her şeyiyle bir bütün olduğunu yansıtır.
Tolstoy, Sivastopol Hikayeleri’nde kahramanlarının psikolojik sürecini ayrıntılı bir şekilde betimlerken bir bütünü her parçasıyla anlatma yöntemiyle hareket eder. Yazar, bir insanın hem iyi hem de kötü olabileceği düşüncesini ileri sürer. Çalışmamız kapsamında Çernışevski’nin kullandığı “ruhun diyalektiği” kavramının ortaya çıkışı açıklanacak, Tolstoy’un düşünce dünyasındaki söz konusu kavramla örtüşen benzer ifadeleri gösterilecek ve Sivastopol Hikâyeleri ekseninde bu kavrama ait psikolojik analiz özellikleri incelenecektir. Hikâyelerde Tolstoy’un anlattığı insan ruhunun süreç içerisindeki dönüşümü irdelenerek yaratıcılığının “ruhun diyalektiği” kavramını karşıladığına ulaşılacaktır.
"The dialect of the Spirit" is a concept revealed in the article of the Russian literary critic, writer, revolutionary democrat, theorist Nikolay G. Chernushevsky (1828-1889) Lev N. Tolstoy (1828-1910) in his evaluations of literary creativity. Chernushevsky describes the common characteristic of Tolstoy’s creativity with his dialectic concept related to his own world of thought. As he notices as long as the dynamics in society arise, Tolstoy also sees that he focuses on the psychological processes that show the contradictions, conflicts, change and development that arise in the human soul. With the approach in which human psychology and behavior as an individual reflect the society in which it is also a part, Tolstoy emphasizes the study of the concept that he reveals in his creativity. The innovation expressed by this concept is that the psychological process itself is described and that it is a method of Tolstoy's psychological analysis, which stands out in Russian literature. Tolstoy focuses on human psychology, especially in his works in the early periods of literary creativity and war stories. It shows that man is examining his soul in detail. It reflects that the human soul is a whole with everything, showing many opposite or harmonious characteristics.
by Tolstoy, The Sivastopol Stories While describing the psychological process of his heroes in detail, he acts by the way of describing a whole with each part. The author suggests the idea that a person can be both good and bad. In the framework of our study, we will explain the emergence of the concept of "spiritual dialectic" used by Chernushevsky, and we will show similar expressions in the world of Tolstoy's thought that match the concept in question, and History of Sivastopol In the axis, the psychological analysis characteristics of this concept will be studied. In the stories Tolstoy tells the transformation of the human soul in the process, it will be achieved that its creativity has received the concept of "spiritual dialectic".
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|