Görüntüleme
12
İndirme
5
Malatya iline bağlı Arapgir ilçesi coğrafi olarak dağlık, engebeli arazi yapısındadır. Geçmiş, dokuma merkezî özelliğinin yanı sıra tarihî ticari yol üzerinde yer almaktaydı. Bu yönüyle geleneksel zanaatların gelişimine katkıda bulunmaktaydı. Bu zanaatlardan palan yapımı XX. yüzyılın ikinci yarısına kadar beş dükkânı 15 esnafı ile önemini korumaktaydı. Arapgir’deki palan; at, katır ve merkep için yapılırdı. Ulaşımın hayvanlar vasıtasıyla yapılması, bu zanaatı revaçta meslekler arasında yerini sağlamlaştırmaktaydı. Motorlu taşıtların yaygınlaşmasıyla beraber hayvan gücüne duyulan bağlılık azaldı. İlçede yeni teknolojik gelişmeler tamamen olmasa bile kullanıma başlayınca geleneksel meslekler yavaş yavaş önemini kaybetmeye ve iş bulamamaya başladı. Diğer geleneksel meslekler gibi palan yapımı da gelişme karşısında tutunamadı. Geçmişte aranılan meslek vasfını kaybetti. Coğrafi şartlar ve ekonomik gerekçelerle hayvan gücünden yararlananların varlığı bir nebze olsa da günümüze kadar bu mesleğin sürdürülmesinde etkilidir. Arapgir’de mesleği yürüten esnafın sayısının azalması karşısında var olan ustanın yerini alabilecek kimse de bulunmamaktadır. Bu durumda hayvan ile nakil yolunu tercih edenleri dışarıya yöneltecektir. Bulunmadığından hayvanlar üzerine farklı örtüler konularak taşımaya gidilecektir. Uygun olmayan örtülerin kullanılması da hayvanlara zarar verilecektir. Mesleğin devamı için ustalarının ekonomik kaygılarının giderilmesi gerekmektedir. Zanaatı devam ettirecek esnafın yetiştirilmesi belde sakinlerinin duyarlı olmasına bağlıdır. Kamu işbirliğiyle çözüm yolları arayışında olmak, muhtemel zanaatı yaşatmaya devam edecektir. Yaylalarda göçer yaşamın varlığı, mesleğin devamı açısından önem taşımaktadır. Maddi kültürün yaşatılması gelecek nesiller için birer değer olacaktır.
The Arabic province of Malatya is geographically mountainous, untouched land structure. The past, in addition to the central characteristic of the texture, was placed on the historical commercial path. In this way, it contributed to the development of traditional crafts. These works are made by the XX. Until the second half of the century, five stores retained their importance with 15 stores. The palan in Arabgir was made for horses, caves and marks. The transportation by means of animals, this craftsman was establishing his place among the professions in revacht. With the spread of motor vehicles, the commitment to animal power has decreased. Even if the new technological developments in the district were not completely used, the traditional professions began to gradually lose their importance and not to find jobs. As with other traditional professions, the construction of the palm has not been kept in front of development. He has lost his career in the past. Although the existence of those who benefit from the animal power for geographical conditions and economic reasons is a bit, it is effective in the continuation of this profession until today. There is no one in Arabic who can take the place of the master who exists in the face of the reduction of the number of trade-offs running the profession. In this case, those who prefer the transportation path with the animal will be directed out. There are no different types of animals that will be carried on. The use of inappropriate coverings will also harm the animals. For the continuation of the profession, the economical concerns of the masters need to be removed. The cultivation of the craft will continue depends on the sensitivity of the residents of the town. To be in search of solutions with public cooperation, the possible craft will continue to live. The presence of immigrant life in the fields is of importance in terms of the continuation of the profession. Living the material culture will be a value for the future generations.
Arapgir district of Malatya province is geographically mountainous, rugged terrain. The past was located on the historical commercial road as well as its weaving central feature. In this respect, it contributed to the development of traditional crafts. From these crafts, saddlemakers XX. by the second half of the century, its five shops had retained their importance with 15 tradesmen. Saddle in Arapgir; the horse was prepared for mule and donkey. The fact that transportation was carried out through animals solidified this craft among the professions in demand. With the proliferation of motor vehicles, the commitment to animal power has decreased. When new technological developments started to be used in the district, if not completely, traditional professions gradually began to lose importance and could not find a job. Saddle makers, like other traditional professions, could not hold on to the development. He lost his profession qualification sought in the past. The presence of those who benefit from animal power due to geographical conditions and economic reasons is somewhat effective in maintaining this profession to this day. In the face of the decrease in the number of tradesmen carrying out the profession in Arapgir, there is no one who can replace the existing master. In this case, it will direct those who prefer the way of transport with the animal to the outside. Since it is not found, different covers will be placed on the animals and transport will be carried. The use of inappropriate coverings will also harm the animals. In order to continue the profession, the economic concerns of its masters must be addressed. The cultivation of artisans who will continue the craft depends on the sensitivity of the residents of the town. Seeking solutions in cooperation with the public will continue to perpetuate the possible craft. The existence of nomadic life in the Highlands is important for the continuation of the profession. Sustaining material culture will be a value for future generations.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
