Özet:

Bu çalışma okul öncesi çocukların oyun davranışları ve kişiler arası problem çözme becerilerini belirlemek ve oyun davranışları ile kişiler arası problem çözme becerilerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. İlişkisel tarama modelinde olan araştırma Gaziantep il merkezindeki anaokuluna devam eden beş-altı yaş arasındaki çocuklarla gerçekleştirilmiştir. Basit tesadüfî örnekleme ile seçilen 132 kız, 138 erkek olmak üzere toplam 270 çocuk araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Coplan ve Rubin (1998) tarafından geliştirilen ve Ogelman (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan Okul Öncesi Oyun Davranışı Ölçeği (ODÖ) ve Özdil (2008) tarafından geliştirilen Kişilerarası Problem Çözme Ölçeği (KPÇÖ) kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde ilişkisiz örneklemler için t testi ve etki büyüklüğünü belirlemek için Cohen d değerleri hesaplanmıştır. Analizler sonucunda çalışmaya katılan çocukların Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği alt boyutu olan Sessiz Davranış, Yalnız-Pasif Davranış ile cinsiyet arasında anlamlı bir fark bulunmazken, Yalnız-Aktif Davranış, Sosyal Oyun, İtiş-Kakış Oyun ile Kişilerarası Problem Çözme Ölçeği ile cinsiyet arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Okul öncesi eğitim alma durumu ile Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği alt ölçeği olan Sessiz Davranış, Yalnız-Pasif Davranış ve oyun toplam puanı arasında anlamlı bir ilişki var olduğu belirlenmiştir. Yalnız-Aktif Davranış, Sosyal Oyun, İtiş-Kakış Oyun alt boyutları ve Kişilerarası Problem Çözme Ölçeği puanları ile okul öncesi eğitim alma durumu arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği puanı ile Kişilerarası Problem Çözme Ölçeği puanları arasındaki ilişkiye bakıldığında ise Kişilerarası Problem Çözme Ölçek Puanı düşük olan çocukların Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği alt boyutu olan İtiş-Kakış Oyun alt ölçeği puanlarının yüksek olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: