Bu çalışma, Suyûtî’nin (ö. 911/1505) el-İtkân fî ulûmi’l-Kur’ân isimli kitabının (Mekkî ve Medenî’nin bilinmesi hakkında) birinci türüyle ilgili bir incelemedir. Bu başlık nüzul zamanı ve mekânı ile ilgili Kur’ân ayetlerinin taksimi konusunda söylenen sözlerin tahlilini içermektedir. Ebu’l-Kâsım el-Hasan b. Muhammed en-Nisabûrî (ö. 406/1015) bu türleri et-Tenbîh 'alâ fadl-i ulûmi’l-Kur’ân isimli kitabında 25 türe ayırmıştır. Bu türlerin, Kur’ân ilimlerinin en üstünü ve tefsir ilmine başlamak için şart olduğunu ifade etmiştir. Suyûtî, İtkânı’nda bu türlerin çoğunu müstakil başlıklar altında ele alarak bu görüşe katılmıştır. Bu durum bazı âlimlerin çekingen kaldığı diğer bazılarının abartı ve aşırılık olarak nitelediği, bir kısmının da şüpheye kapı araladığını belirttikleri bir husustur. Bu şüphelerin en önemlilerinden birisi de Kur’ân’ın tarihselliği söylemidir. Zira Mekkî ve Medenî konusunda aktarılanlar, pek çok müsteşrik ve modernistin Kur’ân’ın bütün zaman ve mekânlar için geçerli olmasını reddetmelerinde onların imdadına yetişmiştir. İşte bu araştırma konuyla ilgili en önemli görüş ve söylemlerin problemlerini gidererek çözüm yollarını ortaya koyan bir analiz ve tartışmadır. Ayrıca bu araştırma şüphe yollarının kapatılmasına katkı sağlayacak, Mekkî ve Medenî konusunda geniş bir bakışı açısı sunacaktır.
This study is an analysis of the first type in al-Suyūtī’s book of al-Itqan fi 'Ulūm al-Qur'an (in Ma‘rifah al-Makkī and al-Madanī [The knowledge of al-Makkī and al-Madanī]). The chapter in question includes the analysis of what is said on the division of verses in terms of time and place of revelation. Abū l-Qāsim al-Hassan bin Muhammad al- Nīsābūrī, divided them into twenty five types in his book at-Tanbīh 'alā Fadhli 'Ulum al-Qur'an [The virtues of the knowledge of the Quran]. He mentions that this knowledge is among the most honorable sciences of the Holy Qur’an, and a condition for approaching the interpretation. He supported this opinion in al-Itqān dealing with them under separate chapters, which is something that is critiqued by some scholars. While some scholars abstained, a group described it as exaggeration, and according to others it opens the doors of doubts. One of the most important of these doubts is the discourse on the historicity of Qur’an. Much of what was mentioned in al-Makkī and al-Madanī genres helped many orientalists and modernists in their denial of its validity for every time and place. This study is a discussion of the most important opinions on this subject and offers a resolution and responses to the critiques. It also proposes a method to approach al-Makkī and al-Madanī verses and contribute to end any doubts.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|