Abstract:

Bu makalede liberal siyasetin içine düştüğü meşruluk krizini gidermek üzere geliştirilmiş etik politik enstrümanlardan en çok kabul göreni aleyhine, insan hakları öğretisine yönelik bir dizi argüman dile getirilmiştir. Kanıtlanmaya çalışılacak temel iddia, insan hakları anlayışının kapitalist rasyonellik ile olan sorunlu ilişkisi nedeniyle mevcut hegemonik güçlerin devamlılığını noktasında oynadığı role ilişkin olacaktır. Makale insan haklarının egemen güçler tarafından ulus içi ve uluslar arası ilişkide bir baskı ve biçimlendirme aracı olarak kullanıldığı tezini işler. Bu bağlamda insan hakları insanlardan daha değerli hale gelmiştir. Tabii sorun basitçe insan haklarının kullanılma biçimi ile ilgili değildir. İnsan hakları-doğal haklar bağlantısı insan haklarının insanların onları onamasına bağlı olmaksızın değerli olduğu üzerine bir görüşe, bu görüş de zorunlu olarak insan haklarının insanlar üstü antidemokratik kullanım biçimine yol açmaktadır

Keywords: